Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Oké, eerst even de feiten: Motorpsycho doet helemaal niets nieuws op Still Life with Egg Plant. De band speelt een mengeling van oude, onhippe genres als psychpop, progrock, vroege gitaarindierock en uitgesponnen, jazzy jamrock. Er staat dan ook geen noot op die je nog niet eerder hebt gehoord. Maar goed, Motorpsycho was nooit de origineelste band.
Tot zover de objectiviteit. Waar het om gaat is dit: Motorpsycho is in bloedvorm. En Motorpsycho in bloedvorm veegt de vloer aan met de meeste andere rockbands waar ook ter wereld, period. Live was dit altijd al zo, maar sinds Kenneth Kapstad in de band drumt, zijn de studioalbums ook bijna op dat liveniveau gekomen. Met Kapstad hebben Bent Seather en Hans Ryan (respectievelijk bassist/zanger en gitarist/zanger) een drummer die hen in staat stelt om de muziek te spelen zoals ze dat altijd al wilden, maar nooit konden: totaal vrij, hard rockend, ingetogen waar nodig, constant aanjagend en opzwepend. Een drummer ook die bijvoorbeeld in 'Ratcatcher' het hele nummer lang het ritme strak houdt, maar constant 'om de maat heen' drumt. Hij zoekt voortdurend de totale vrijheid en improvisatie, terwijl hij die gebruikt om het ritme rollend en stuwend te houden. Horen is geloven, om maar eens een cliché van stal te halen.
Dus nee, Motorpsycho is niet hip en doet bepaald geen nieuwe dingen. En nee, de heren kunnen nog steeds niet goed zingen. Maar de liefde voor muziek die in elke noot doorklinkt, de intense pracht van de gitaarsolo's van Ryan, de adembenemende improvisatiegedeeltes, de fraaie gastbijdragen van Dungen-gitarist Reine Fiske, de sublieme liedjes die in elke jamsessie verstopt zitten en de nogal getrouwe maar wel briljante versie van 'August' van Arthur Lee & Love: waanzinnig mooi!
http://www.kindamuzik.net/recensie/motorpsycho/still-life-with-eggplant/23988/
Meer Motorpsycho op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/motorpsycho
Deel dit artikel: