http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

Midlake | Bamnan and Slivercork

Luilekkere indiepop.
CD, Bella Union/Cooperative Music

Tekst: Joris Heemskerk

Publicatiedatum: 24 mei 2004

"Een beetje meer keyboards, iets minder elektrische gitaren; niet al te luidruchtig maar ook niet te soft; melancholisch maar hoopvol." Zo omschrijft zanger Tim Smith zelf de muziek van Midlake. Het is de spijker op zijn kop. Midlake doet het rustig aan en piekert er zelfs niet over om ook maar even mee te doen met een of andere razende rock-'n-rollrevival. Want laten we eerlijk zijn, een bandje dat door wil breken moet toch een beetje toegeven aan de hype van het moment. Midlake heeft die ambitie niet. Zo komt het over in hun muziek tenminste, en dat mag ook wel eens een keer. De Amerikaanse band, afkomstig uit het zuid-westen, haakt aan bij de lichtvoetige maar melancholische muziek van Grandaddy, het elektronische van The Flaming Lips en de sfeer van The Decemberists. Slome keyboarddeuntjes komen en gaan, de luie vocalen van Smith doen denken aan die van Grandaddy's Jason Lytle, de instrumentatie heeft wel iets weg van die van The Decemberists; licht georkestreerde folkpop met een indierandje. Het is allemaal niet vernieuwend maar als je net een nieuwe hangmat hebt gekocht en eens lekker onderuit wil met een glaasje versgeperste sinaasappelsap dan is dit je soundtrack voor een luie lentemiddag.