Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Die doorleefde kop op de hoes zegt genoeg. De diepe groeven in zijn gezicht, het warrige haar voor zijn ogen en het Aids-speldje op zijn rechterschouder vertellen het verhaal van de Friese Amerikaan, die luistert naar de naam Michael de Jong. Over hem doen de wildste verhalen de ronde, maar na voortdurend op de afgrond gebalanceerd te hebben, lijkt hij de wereld alleen nog maar te willen waarschuwen voor de zelfkant van het menselijke bestaan. Voor De Jong dringt de tijd, want nadat hij van de drugs en alcohol afkickte, werd bij hem een HIV-besmetting geconstateerd. Michael de Jong is overgeleverd aan de willekeur van het lot. Het enige dat hem nog op de been houdt, is het vertellen van zijn verhaal in liedjesvorm. De kans is groot dat u hem op zomaar een regenachtige avond in het dorpscafé aantreft, waar hij zijn eerlijke levensliederen voor toevallige passanten zingt.
Van huis uit is De Jong een bluesmuzikant, maar op de live-plaat 23, Rue Boyer is hij de doorleefde troubadour die over zijn turbulente levensloop zingt. Met name voor de liefhebbers van uitgeklede singer-songwriters, waarbij ik denk aan Townes Van Zandt, David Olney en John Prine, is 23, Rue Boyer een betere optie dan de studioalbums van De Jong; daarop willen de lange nummers en het snellere werk nog weleens voor opschudding zorgen. De enige keer dat Michael de Jong even van het rechte pad afwijkt, is met zijn ruige versie van Bob Dylans 'All Along the Watchtower', het enige nummer op deze live-plaat dat niet meteen opvalt door zijn schoonheid.
http://www.kindamuzik.net/recensie/michael-de-jong/23-rue-boyer/5348/
Meer Michael de Jong op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/michael-de-jong
Deel dit artikel: