Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
"Doe ik het een beetje goed?" vraagt Michael de Jong halverwege zijn optreden aan het publiek. De inmiddels 64-jarige Dordtenaar heeft al een tijd niet opgetreden en is hoorbaar nerveus. In de tussentijd heeft het hem niet meegezeten. Een hartaanval en een gebroken been konden er nog wel bij in zijn bewogen leven. Maar zoals altijd is er de muziek. Gelukkig maar.
Vooral tijdens de eerste nummers worstelt de singer-songwriter met zijn zenuwen. Hij heeft moeite om zijn vingers op de juiste snaren van zijn gitaar te plaatsen en spuugt zijn teksten zowat in zijn microfoon. Je voelt je er wat ongemakkelijk bij om De Jong zo met zichzelf te zien worstelen. In zijn eentje, zittend op zijn stoeltje, heeft hij bijna iets hulpeloos.
Gelukkig gaan zijn zenuwen voorbij aan zijn sterkste troef: zijn ijzersterkte en doorleefde zangstem klinkt uitstekend. Zachtjes zingend mijmert hij over een verdwenen vrouw en schreeuwend windt hij zich op over hypocriete goede doelen-organisaties of religieuze fanatici. In de loop van het optreden weet De Jong steeds beter de rust te vinden in de maalstroom van woorden en emoties. Zijn gitaarspel wordt gecontroleerder en nummers worden minder afgeraffeld, wat uitmondt in een mooie, bijna serene versie van 'Park Bench Serenade'.
Tegen het einde van het optreden babbelt hij ontspannen met het publiek en showt vol trots zijn T-shirt met opdruk. Gek genoeg blijft het gevoel dat hij de eerste paar liedjes oproept het hele optreden hangen: je wilt even naar het podium lopen, een arm op zijn schouder te leggen en te zeggen: "Michael, take it easy. Je doet het prima."
http://www.kindamuzik.net/live/michael-de-jong/michael-de-jong-8535/19152/
Meer Michael de Jong op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/michael-de-jong
Deel dit artikel: