Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
We kunnen het ook niet helpen, maar als we songs van het allooi 'Motorcycle Emptiness', 'Little Baby Nothing' of 'If You Tolerate This, Your Children Will Be Next' horen, schudden onze organen alle kleine ongemakken van zich af en opent er zich spontaan een wereld die gedurende een paar minuten in niets lijkt op het circus waar we dagelijks in meedraaien. Om u maar te zeggen dat we de vorig jaar verschenen verzamelaar van Manic Street Preachers, Forever Delayed, redelijk fantastisch vonden! De Welshmen gaan anno 2003 nog een stapje verder in het afsluiten van een bewogen tijdperk en bieden hun fans een collectie b-kantjes, rariteiten en zorgvuldig uitgekozen covers aan onder de naam Lipstick Traces 'A Secret History of Manic Street Preachers'.
Na zes platen en een pak hitsingles hebben de Britten een sterrenstatus bereikt waar veel groepen alleen maar kunnen van dromen en overdrijven we niet door te stellen dat ze de harde wetten van de rock-'n-roll in het kwadraat hebben ondergaan. Bovendien kwam de band halverwege de jaren negentig in het oog van de storm te staan met de raadselachtige en nooit opgehelderde verdwijning van creatieve spil/songschrijver Richey Edwards. Heel wat van het materiaal op deze plaat dateert dan ook uit de periode waarin de Manics nog als kwartet (dus mét Richey) door het leven gingen. Het schreeuwlelijke luipaardvel op de hoes nemen we voor lief, want muzikaal toveren de Manics op deze dubbelaar nu en dan toch wat fraais vanonder het stof, geen evidentie op dit soort platen. Dat de punkmuziek begin jaren negentig volop door het bloed van de MSP-leden raasde, is genoegzaam bekend en vertaalt zich hier in songs als 'Sorrow 16' (denk aan de muzikale razernij van 'Motown Junk'), het niet van enige provocaties gespeende 'We Her Majesty's Prisoners' of het aan Edwards' labiele geest ontsproten 'Comfort Comes'.
Met het monstersucces van This Is My Truth, Tell Me Yours zochten de Manics hun heil echter in muziek met een overduidelijke popinslag, hetgeen hen niet bepaald windeieren legde. Op Lipstick Traces grijpt het trio ook terug naar deze periode. Met '4 Ever Delayed' bijvoorbeeld, een nummer dat de heren Bradfield, Wire en Moore pas vorig jaar op papier zetten, de knappe opnener 'Prologue to History', het voor Know Your Enemy te licht bevonden duo 'Just a Kid'/'Close My Eyes' of het instumentale 'Horses Under Starlight'.
Hun sympathie voor The Clash en Guns N' Roses hebben de Manics Street Preachers nooit onder stoelen of banken gestoken en dus is het niet echt een verrassing dat respectievelijk 'Train In Vain' en 'It's So Easy' opduiken in het tweede luik (allemaal covers) van dit album. Minder vanzelfsprekend is echter de keuze voor een tranentrekker als 'Bright Eyes' of Burt Bacharachs 'Raindrops Keep Fallin' on My Head'. 'We Are All Bourgeois Now' staat de working class heroes op het lijf geschreven, van het aan Nirvana ontleende 'Been a Son' krijgen we het dan weer koud noch warm. Onder het motto "de boog kan niet altijd gespannen staan" wagen de MSP zich tenslotte nog aan de foute klassieker 'Can't Take My Eyes Off of You' en het onverslijtbare 'Last Christmas'.
Met dit album hebben de Manics hun fans dus nogmaals op hun wenken bediend en zijn alle muzikale geheimen uit het verleden blootgelegd. Laat ons hopen dat ook de toekomst van de Manic Street Preachers nog wat moois in petto heeft, te beginnen met het volgend jaar te verschijnen nieuwe album.
http://www.kindamuzik.net/recensie/manic-street-preachers/lipstick-traces-a-secret-history-of-manic-street-preachers/3813/
Meer Manic Street Preachers op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/manic-street-preachers
Deel dit artikel: