• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Lou Rhodes | Beloved One

Pastorale eenvoud bezorgt solodebuut ex-Lamb zangeres onaardse schoonheid.
CD, Infinite Bloom/Bertus

Tekst: Dieter Craeye

Publicatiedatum: 25 maart 2006

Aan alle sprookjes komt een einde en anderhalf jaar geleden ook aan dat van Lamb. De contrasterende doelstellingen tussen Andy Barlow en Lou Rhodes bleken binnen de context van een groep niet langer heilzaam en dus gingen ze elk hun eigen weg.
Doodzone, want als er op dit halfrond één zangeres een lawinestorm van koude rillingen door je lijf kan doen sidderen, dan is het Lou Rhodes. Beloved One luidt haar triomfantelijke terugkeer in en dat is geen seconde te vroeg, zo blijkt.

Dat Rhodes’ leven onlangs behoorlijk overhoop gehaald werd, is een understatement. De breuk met artistieke wederhelft Barlow was één ding, maar daarbovenop liep ook haar huwelijk op de klippen. Vastberaden voordeel te halen uit het gevecht met zichzelf, trok ze zich samen met haar kinderen terug in de historische Ridge Farm-commune. Deze louterende ervaring vertaalt zich in tien bijster knappe songs die zelfs de meest rabiate asceten onherroepelijk met een krop in de keel opzadelen.

Het is even slikken bij tekstflarden als 'Now every dream we ever had has turned to stone / You'll never know the rivers that I cried' (‘Treat Her Gently’) of 'Could it be the one I love could hate me so / And will I find the love I lost again' (‘Tremble’). De manier waarop de getormenteerde songschrijfster haar fragiliteit onomwonden in de strijd gooit, dwingt – op zijn zachtst gezegd – ontzag af. Gezien de spirituele omkadering, weet Rhodes echter de dans van de meligheid te ontspringen.

Muzikaal baden de akoestische, op haar klassieke folkroots geschoeide, luisterliedjes in warme klanken. Een Tuvaanse gitaar en een bamboefluit voorzien ‘In’lakesh’ en ‘Beloved One’ van extra pigment, elders zijn het vooral de wondermooie Chinese violen en (hand)percussie die de accenten bepalen.
Van ‘Each Moment New’ tot ‘No Re-Run’, van ‘Fortress’ tot het intimistische ‘Why’ (nog geschreven in de Lamb-bezetting): Lou Rhodes slaagt er keer op keer in de gevoelige snaar te beroeren met eenvoudig pastorale en van alle franjes ontdane mijmersongs. Of zoals ze zelf zegt in opener ‘Each Moment New’: 'Don’t underrate simplicity'. Het is de nagel op de kop!

Beloved One is opgetrokken uit een bedwelmende, onaardse schoonheid die probleemloos de weg naar de diepste zielenroerselen vindt. Een plaat die je rücksichtlos in verbinding stelt met de diepere ik. Om volkomen sprakeloos van te worden…

http://www.kindamuzik.net/recensie/lou-rhodes/beloved-one/12343/
Meer Lou Rhodes op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/lou-rhodes