Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Dit gaat geen gangbare vrijdagavond worden, zoveel staat bij binnenkomst in de Effenaar al vast. Geen gewone openstelling van de grote zaal maar een bijzondere opstelling. De rijen met klapstoeltjes kunnen maar één ding betekenen: een intieme sfeer. Geen wonder, want Lou Rhodes geeft in het interview met collega Dieter Craeye al te kennen erg gesteld te zijn op een publiek dat geconcentreerd luistert naar haar in fragiele liedjes
Ook voor opwarmer Oddur Runarsson is dat slechts een zegen. Hij treedt op onder de naam Oddur, en was in het verleden als sessiegitarist onder meer betrokken bij Lamb. Het feit dat hij onder contract staat bij Rhodes’ label Infinite Bloom maakt zijn aanwezigheid logisch. Buitengewoon waardig is de manier waarop de markante IJslander de avond opent. Liedjes met de typisch Noord-Europese tik der melancholiek, in de prettig verhalende stijl van Janove Ottesens solowerk.
Wie aan de deinende atmosferen van Lamb gewend is zal even een knopje om moeten zetten bij het solowerk van Lou Rhodes. Extatische rijkdom aan geluiden maakt plaats voor de ingetogenheid van eenvoudig akoestisch werk. Hierdoor klinkt Rhodes’ in haar eentje direct een stuk meer naar binnen gekeerd. Ontdekkingstochten, zoeken naar de andere ik, zoals letterlijk wordt vertaald in het sprookjesachtige en spirituele ‘Inlakesh.’ Het ging de in een sneeuwwitte jurk gehulde bosnimf de laatste jaren immers dan ook bepaald niet voor de wind.
Een split met haar wettige echtgenoot en het vaarwel van muzikale partner Andy Barlow. Dit laat in de folky muziek van Lou duidelijk zichtbare sporen achter. “Het is belangrijk te herinneren waar je bent, en het moment te koesteren. Juist omdat het zo makkelijk is je gedachten te laten wegdwalen,” spreekt ze voor ‘Each Moment New’.
Dat geldt ook voor het publiek, want verzinken in dromerigheden is bij de hemelse stem van de Britse niet zo lastig. Om nog maar niet te spreken over het muzikale gezelschap dat haar omgeeft. Dat ‘Fortress’ de twee vrienden voor wie ze deze ode aan de liefde schreef in tranen liet uitbarsten en in elkaars armen dreef is evenmin verwonderlijk.
Met plezier verhaalt Lou bij haar liedjes. Staand op het podium straalt het plezier in elk geval weer van haar gelaat af. Ze is terug bij waar ze zich goed voelt, dichtbij zichzelf. Lou en band brengen oorstrelende klanken die rechtstreeks via de buis van Eustachius naar de het centrale deel van de ziel getransporteerd worden. Als klap op de vuurpijl is er ook nog een prachtige uitvoering van het ontroerend mooie Lamb-nummer ‘Gabriel’. Ontwaken uit dit parallelle universum is geen sinecure. Hebben we dan toch weer te weinig genoten van de pracht van het voorbijgaande moment?
http://www.kindamuzik.net/live/lou-rhodes/lou-rhodes-oddur/13268/
Meer Lou Rhodes op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/lou-rhodes
Deel dit artikel: