Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
De twaalfjarige muzikale carrière van Karate is op zijn minst indrukwekkend te noemen. Van een gitaarband die mede de fundamenten legde voor alles wat nadien onder de noemer emorock en in zekere mate zelfs als postrock zou doorgaan, evolueerde het drietal onder de strakke regie van Geoff Farina steeds verder. Vanaf Unsolved sijpelt er een aanzienlijke dosis jazz in hun muziek. Dit maakt het universum van Karate op slag een stuk dromeriger, én spannender.
Toen in 2005 het doek viel bleef een solide schare fans in rouw achter. Het vlaggeschip was niet meer, en Farina's gehoorproblemen zouden ervoor zorgen dat het tij nooit meer zou keren. En om eerlijk te zijn, de solo-activiteiten die hij tot nu toe in Europa vertoonde missen de spanning van zijn oude band.
Als doekje voor het bloeden brengt Southern nu 595 uit, een live-opname uit 2003. Op vijf mei 2003 bevindt Karate zich in kunstencentrum Stuk te Leuven, waar ze hun 595ste concert ten beste geven. Hun prestatie van die avond wordt op band gezet, de band vindt het één van hun beste concerten ooit, en nu is het dus uitgebracht als waardig grafschrift.
595 toont Karate op zijn absolute top. Met opener 'The Root and the Ruins' is het al meteen raak. Karate's typische jazzrock werkt langzaam op je in en Farina's solo's treden schoorvoetend op de voorgrond. De band put voor het grootste deel van de set uit Unsolved en Some Boots en weet zo de lat hoog te leggen. Maar natuurlijk mag niet vergeten worden dat 595 het relaas is van een band die op zijn hoogtepunt is. Als publieksfavoriet Caffeine or Me -van het debuut- weerklinkt, besef je dan ook dat het concert dat Karate die lenteavond in het Belgische Leuven ten gehore bracht één lange climax was.
http://www.kindamuzik.net/recensie/karate/595/16129/
Meer Karate op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/karate
Deel dit artikel: