Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Als gemiddelde muziekliefhebber sta je er niet eens zo vaak bij stil dat het veelal geromantiseerde bestaan als succesvol muzikant soms ook erg weerbarstig kan zijn. Is de plaat binnen en zit de tour erop, dan begint op een gegeven moment voor een artiest weer het proces richting een volgende creatieve uiting. En dat is niet altijd simpelweg een kwestie van gaan zitten en de woorden en melodieën uitbraken.
Dat fenomeen is Josh Ritter inmiddels ook bekend. So Runs the World Away is voor de man uit Moscow, Idaho het moeilijkste album tot op heden. Het duurde twee jaar om het te maken. Ritter moest naar eigen zeggen de liefde voor zijn vak herontdekken en moest zichzelf opnieuw uitvinden, om te voorkomen dat hij in herhaling zou gaan vallen. Dat vergde tijd en vrat aan zijn zelfvertrouwen. Tot hij 's nachts wakker lag en opeens de geest kreeg. Een ingeving over een archeoloog en een mummie eindigt in het mooie, verhalende 'The Curse'.
Voor de songwriter betekent dat nummer de start van een ultracreatieve periode. Dag na dag schrijft hij nummers. En omdat Josh Ritter nu eenmaal een verhalenverteller is komt hij er op een dag achter dat hij meer moet doen dan verhalen in liedjes zetten. Dus verschijnt volgend jaar ook zijn eerste boek, Bright's Passage getiteld. Tot dan stellen we het met de korte verhalen die hij optekent op So Runs the World Away. Dat is zeker geen straf, al kent de plaat niet echt tempomatige uitschieters.
Met bovenliggende thema's als reizen, zoektochten en ontdekkingen maakt Ritter er wel weer een mooi en coherent geheel van, waarbij op een prachtige manier ingetogen gebrachte nummers als 'Change of Time' en 'Folk Bloodbath' opnieuw onderschrijven dat de dertiger een begenadigd songschrijver is in de stijl van vele klassieke Amerikaanse folkliedjesschrijvers. So Runs the World Away vormt voor Josh Ritter de afsluiting van zijn jonge jaren en een zwaarbevochten nieuwe stap in zijn loopbaan als schepper van verhalen. En een bevestiging van het aloude gezegde over de aanhouder die wint.
http://www.kindamuzik.net/recensie/josh-ritter/so-runs-the-world-away/20306/
Meer Josh Ritter op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/josh-ritter
Deel dit artikel: