Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Stilte, zo luidt het devies bij binnenkomst. Je moet een speld kunnen horen vallen. De optimale luisteromgeving voor de singer-songwriterpracht van deze avond. Twee stuks, allebei solo, alleen gewapend met een akoestische gitaar. En het moet gezegd worden, zelden zal je in de Nijmeegse popzaal meer ademloze toehoorders hebben gehad. Het kraken van je buurmans schoenen is hoorbaar, net zoals het vallen van plastic bekers op de zaalvloer.
In die oase van rust mag Dawn Landes [foto rechts] de avond openen. Met haar lage witte laarsjes tikt ze regelmatig hoorbaar op de houten bühne mee met haar eigen gitaarspel. Deze dame ontwapent en charmeert de zaal van voor naar achter. Gekleed in een fraai zomers jurkje vertelt ze kleine verhalen bij haar rustieke, fragiele folkpopnummers. En hoe langer dit voorprogramma duurt, hoe meer punten ze scoort. Het komt niet vaak voor dat een opwarmer de zaal al zo weet te grijpen. Landes doet het zachtzinnig en subtiel, maar akelig effectief en oogst daarvoor terecht een ovationeel applaus.
Ook Josh Ritter [foto boven] kent dat kunstje. De stilte tijdens de eerste twee nummers is imposant. Zo zeer dat zelfs de fotografen aarzelen de sluiter dicht te laten klakken. Pas bij het derde nummer gaat er even ietsje meer gas op de plank. Ritter weet als zoon van twee neurowetenschappers (zelf studeerde hij het ook nog eventjes) dan ook precies met wat voor aanslagen hij de gevoelige snaar kan raken.
De hele show door prijkt er een brede glimlach op het gezicht van de in Idaho geboren liedjesschrijver. Hij kan niet vaak genoeg zeggen hoe blij hij is om in Nijmegen te zijn. En vraagt zich hardop af waarom hij hier niet eerder geweest is. Niet vreemd, want niemand hoeft zich af te vragen of er een klik is tussen de Amerikaan en zijn publiek. Die chemie is namelijk alom voelbaar. Ook door zijn onbekommerde manier van verhalen vertellen. In zijn liedjes en tussendoor. Iedereen luistert, niemand waagt het de stilte te schenden.
In de lente ziet Ritters nieuwe plaat So Runs the World Away het levenslicht. Daarvan proeft Doornroosje vanavond al voor. Verrassingen hoef je niet te verwachten. Josh Ritters talent ligt immers in de verhalende, verstillende liedjes. Zoals hij die vanavond ook gepassioneerd brengt. Met een prachtige toegift samen met levensgezellin Dawn Landes breit Ritter een eind aan deze heerlijke avond. Met de belofte snel terug te komen mét band.
http://www.kindamuzik.net/live/josh-ritter/josh-ritter-dawn-landes/19845/
Meer Josh Ritter op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/josh-ritter
Deel dit artikel: