Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Je hebt wel eens van die platen waar je bij de eerste tonen al denkt "ja, dit gaat heel erg goed worden." Het getokkel op de twee akkoorden van openingsnummer 'Bright Smile' is niets bijzonders aan, maar de liefde die het uitstraalt en opwekt is ongekend. Als Josh Ritter met zijn warme stem erin komt met "now my work is done, I feel I'm owed some joy" is de bevestiging van je gevoel daar: pure schoonheid die nooit zal vergaan. Wat volgt is een rit over een regenboog langs klassieke singer/songwriters als Nick Drake, Bob Dylan en Leonard Cohen.
Josh Ritter vond, net als David Gay en Damien Rice voor hem, zijn eerste succes in Ierland. Daar werd in 2002 zijn tweede plaat Golden Age of Radio door zo'n beetje iedereen opgepikt en overladen met prijzen en hitnoteringen. Het kan niet anders of de rest van de wereld zal nu snel volgen met Hello Starling. Een authentiek en eerlijk klinkend album. Opgenomen in 14 dagen ergens in een oude schuur in Frankrijk, ademt het vrijheid, melancholie en passie uit. De 26-jarige Amerikaan wordt zorgvuldig begeleid door ondermeer wat viool, accordeon, orgel en een schitterend klinkende Wurlitzer. Naast uitbundige nummers als 'Kathleen' en 'Snow Is Gone' draait het vooral om de spaarzame en intieme composities die dezelfde sfeer creëren als het werk van Norah Jones. Een populariteit van dezelfde proporties valt dan ook niet uit te sluiten, ook al is het hem daar niet om te doen, getuige de zin "I'm singing for the love of it - have mercy on the man who sings to be adored." Aanbeden worden zal hij wel gauw genoeg. Of het nou door Sky Radio-huisvrouwen of eenzame Groene Amsterdammer-lezers is: Hello Starling overstijgt elke focusgroep en gaat direct naar het hart.
http://www.kindamuzik.net/recensie/josh-ritter/hello-starling/5578/
Meer Josh Ritter op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/josh-ritter
Deel dit artikel: