Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
De hoes is voor een groot deel een replica van het omhulsel van de originele geluidsbanden, die plotseling opdoken in de studio. Vlak na de dood van Johnny Cash kwamen de verloren gewaande tapes, genaamd Personal File in handen van Legacy. Deze bekende divisie van Sony, die zich over songmateriaal uit het verleden ontfermt, is uiterst voorzichtig omgesprongen met de tapes, waarvan de titel ongewijzigd is gebleven. Het siert Legacy dat ze liefdevol te werk zijn gegaan.
De platenmaatschappij koos voor een overweldigende selectie van 49 tracks die nog niet eerder zijn verschenen. Alle liedjes zijn opgenomen in het voormalige huis van Johnny Cash, dat in Hendersonville (North Carolina) staat. Opvallend is dat niet is gekozen voor een chronologische volgorde. De opnames, die in juli 1974 van start gingen en tot het begin van de jaren ’80 duurden, zijn thematisch over twee schijven verdeeld. Zo is de tweede cd, met 24 gospelsongs en andere spirituele liederen, als het ware de voorloper van My Mother’s Hymn Book, dat als onderdeel van de vergelijkbare box Unearthed verscheen.
Personal File is enigszins vergelijkbaar met het eerste deel uit de American Recordings-reeks, dat in 1994 onder begeleiding van Rick Rubin verscheen. We horen ruim twee uur lang alleen de bonkige stem van de meester en het fluisterende geluid van stroeve vingers, die over de snaren van zijn akoestische gitaar glijden, als een warme zomerwind door het dorre gras. De greep uit het archief van Johnny Cash, waarvan onlangs ook de postume plaat American V: A Hunderd Highways verscheen, is absoluut persoonlijk, alsof u door een fotoalbum bladert. Het is een wonder dat het ongeveer dertig jaar oude materiaal zo goed bewaard is gebleven en er vrijwel geen kraakje is te horen.
De meeste songs worden ingeleid met korte anekdotes of gedichten, waardoor de compilatie als een intiem huiskamerconcert klinkt. Zoals die keer dat hij vertelt over een autorit met Johnny Horton en de eerste keer dat hij voor publiek zong.
Tranen met tuiten kun je huilen bij ronduit ontroerende versies van ‘When I Stop Dreaming’ van de gebroeders Louvin en het voorlezen van ‘Cremation of Sam Mcgee’, een schitterend gedicht van Robert Service, dat door zware stem van Johnny Cash een griezelige bodemlaag krijgt. Verder zijn er ook nog de aanvullende informatie in het boekje van niemand minder dan Greil Marcus en een handjevol opmerkelijk covers, waaronder John Prine (‘Paradise’) en Doug Kershaw (‘Lousiana Man’), die misschien niet altijd beter zijn dan de oorspronkelijke uitvoeringen, maar die ook niet zelden klinken alsof ze door Johnny Cash ter plekke zijn geschreven.
Het mag duidelijk zijn dat Personal File een unieke kans is om wijlen Johnny Cash in huis te halen. Hoewel het om een tamelijk prijzige, maar bijzonder fraai uitgevoerde dubbellaar gaat, is downloaden geen goed idee en een aanschaf meer dan gerechtvaardigd. Zelfs als u inmiddels tot over uw oren in de heruitgaven van Johnny Cash zit, kunt u deze heruitgave niet laten liggen.
http://www.kindamuzik.net/recensie/johnny-cash/personal-file/13702/
Meer Johnny Cash op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/johnny-cash
Deel dit artikel: