Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Nee, post-tropical is geen bestaand genre. Het is de aanduiding die James Vincent McMorrow zelf aan z'n muziek gaf, nadat-ie de opnames van z'n tweede album had afgerond en de muziek terugluisterde. Wat onder die noemer moet worden verstaan, is aanvankelijk de vraag. Gaat het om The Ruby Suns, versie 2.0, of moet er meer richting exotica à la Martin Denny of Arthur Lyman worden gezocht?
De post-tropical van McMorrow lijkt op geen van beiden. Ook lijkt de muziek in niets op die van z'n bejubelde debuut, Early in the Morning, omdat de zanger het als z'n doel ziet om telkens met iets nieuws op de proppen te komen. Kort door de bocht gezegd: het album lijkt nergens op, al moet die opmerking vooral letterlijk worden genomen. Muzikaal herbergt Post Tropical een mix van orkestrale pop, synthesizers, singer-songwriter, koperblazers, hiphop en r&b, en dit alles voorzien van de falsetstem van McMorrow. Dat klinkt als een druk allegaartje, maar de productie is magnifiek; het geluid is eerder ijl en fragiel.
Voor wie dat debuutalbum kent, zal met name die voorliefde voor hiphop niet als een verrassing komen, maar toch is het aanvankelijk even wennen als McMorrow in albumopener 'Cavalier' over lome beats z'n falsetstem opzet. Maar gaandeweg Post Tropical vallen de puzzelstukjes op hun plaats. Het album is te zeer een geheel om een track eruit te lichten, maar single 'Gold' biedt een aardig startpunt, of de gejaagde drums van 'Glacier'. Het tropische van het album zit 'm in de prachtige details; in de jengelende gitaar en de handclaps in de titelsong, of in de waterval aan hoge gitaarklanken tijdens het intro van 'The Lakes.'
Halverwege januari en de eerste belangrijke plaat van 2014 is gearriveerd.
http://www.kindamuzik.net/recensie/james-vincent-mcmorrow/post-tropical/24654/
Meer James Vincent McMorrow op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/james-vincent-mcmorrow
Deel dit artikel: