Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
2002: Helmet-voorman Page Hamilton rijdt in zijn auto en hoort een doorsnee numetal-bandje op de radio. Als het nummer afgelopen is zet de DJ de telefoonlijn open en vraagt de luisteraars om hun mening te geven. De eerste beller vindt het nummer zwaar klote en zegt dat er alleen nog maar kutmuziek wordt gemaakt. Vroeger was er tenminste nog een band als Helmet: dat was volgens de beller pas echte rockmuziek! Hamilton weet niet wat hij hoort en raakt van de schrik bijna een telefoonpaal.
Hij ziet ineens in welke invloed met name de succesvolle Helmet-albums Meantime en Betty hebben gehad op de ontwikkeling van de muziek. Zonder Helmet geen nu metal bijvoorbeeld. Deze gedachte heeft hem doen besluiten om zijn band weer nieuw leven in te blazen, nadat deze in 1997 was gesplit. Het resultaat is Size Matters, gemaakt door een Helmet met zanger/gitarist Page Hamilton als enige originele bandlid. Het album toont aan dat Helmet nog altijd niets van zijn oorspronkelijke stootkracht is kwijtgeraakt. De killerriffs die de band kenmerkten zijn nog steeds aanwezig: hard, repetitief en gortdroog. Bovendien zijn er weinig bands op aarde die zo onmenselijk, haast mechanisch strak kunnen spelen. En zulke fantastische hooks kunnen produceren bovendien.
Daarnaast klinkt Size Matters menselijker dan ooit. Waar Hamilton op vroegere platen vooral emotieloos grommend zijn teksten declameerde, staan er op de nieuwe plaat meer melodieuze zanglijnen. Soms zelfs dubbelstemmig. Het geeft de plaat warmte en laat zien dat Helmet meer kan dan staccato beukmuziek maken. Size Matters laat zien dat de band nog altijd relevant is, zonder een slechte kopie van zichzelf te worden. En dat allemaal door die ene beller naar dat radiostation. Die persoon verdient een lintje!
http://www.kindamuzik.net/recensie/helmet/size-matters/7783/
Meer Helmet op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/helmet
Deel dit artikel: