Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Helmet is niet meer het fenomeen dat het in de jaren negentig was. Het speelveld is veranderd, evenals de bezetting die klassiekers Meantime en Betty gestalte gaf. Page Hamilton weet dit zelf ook en dus leunen concerten nog altijd op die twee albums. Maar hij is nog niet uitgespeeld en zo is Seeing Eye Dog alweer het derde Helmetalbum sinds de terugkeer van de band in 2004.
Is het puur de tijdsgeest die de band ervan weerhoudt om zich nogmaals substantieel in de kijker te spelen? Andere typische altobands uit de jaren negentig (Biohazard, Life of Agony, Rage against the Machine) wisten hun succes immers evenmin te prolongeren tot het tweede millennium en zien zich genoodzaakt te teren op oud succes.
De gezichten achter de effectieve ritmesectie en de tweede gitaarpartij doen al lang niet meer ter zake. Niemand hoeft Hamilton te vertellen hoe een Helmetnummer in elkaar steekt. Seeing Eye Dog herbergt de belangrijkste kenmerken - ijzeren riffs en ongepolijste zanglijnen - in volwassen mate. En hoewel het hooguit subtoppers in het oeuvre van de band zijn, valt op 'Seeying Eye Dog', 'Welcome to Algiers', 'In Person' en 'Miserable' weinig af te dingen. In tegenstelling tot de lijzige Beatlescover 'And Your Bird Can Sing'.
De magie van Helmet in zijn hoogtijdagen dient zich slechts op momenten aan. Seeing Eye Dog is een afgemeten stap in het tweede leven van een band die zich nergens voor hoeft te schamen. Toch is Seeing Eye Dog vooral een album voor de fan.
http://www.kindamuzik.net/recensie/helmet/seeing-eye-dog/20850/
Meer Helmet op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/helmet
Deel dit artikel: