• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Gorki | Plan B

Niets dan lof.
CD, Lipstick Notes/PiaS

Tekst: Dieter Craeye

Publicatiedatum: 09 mei 2004

Het gaat goed met Luc De Vos. De rest is geschiedenis, zijn tweede verhalenbundel, zag zopas het levenslicht, de luisteraars van Studio Brussel verkozen hem vorige maand tot 'Vlaming van de jaren negentig' en bovendien kreeg de Wippelgemnaar het laatste jaar uitvoerig de kans om zijn intellectueel vermogen, zelfverklaarde schoonheid en onverwoestbare eeuwige jeugd tentoon te spreiden voor het oog van tv-kijkend Vlaanderen. Allemaal goed en wel, maar wij dragen 'Vos' vooral in het hart als zanger van Gorki, een eer die hij nu al meer dan een decennium hoog weet te houden. Van Adegem tot Zwolle, de karrenvracht volkse liederen die hij de Nederlandstalige gemeenschap de laatste tien jaar geschonken heeft, zijn intussen beter bekend dan het Onze Vader dat destijds dwangmatig op onze communiezieltje gekerfd werd. De Vos is er na al die jaren in geslaagd om zijn doelstellingen bij te spijkeren en ruimte te laten voor een onzekere lotsbestemming, een scenario dat vanaf nu door het leven stapt als Plan B, plaat nummer zeven van Gorki.

Met een gastmuzikant als Jean-Marie Aerts in de studio zou het al ontzettend moeten tegenzitten om alsnog een slechte plaat af te leveren, al zou het een beetje weinig respectvol zijn om te zwijgen over de goed geoliede motor die het voertuig van De Vos op kruissnelheid brengt: gitarist Eric Van Biesen, toetsenist Luc Heyvaerts en drummer Eric Bosteels. Neem daar nog de hoorns van Frank Clarysse bij, de heldere productie van Michel Dierickx en een handvol luisterbeurten, en je kan er nog nauwelijks omheen dat Gorki een beresterke plaat heeft afgeleverd. Coherenter dan het twee jaar oude Vooruitgang en beter ook dan diens voorganger Eindelijk Vakantie.

De vooruitgeschoven single 'Een Schaduw in de Schemering' trekt Plan B op gang en laat meteen zien waarom er in de periferie van Gorki in geen tijden nog concurrentie te bespeuren is. Luc De Vos' melancholische teksten slaan ook nu weer spijkers met koppen en worden geflankeerd door een tolereerbare dosis hilariteit en zelfspot. 'Elektronica voor Geliefden' ("Ik open haar benen/ik speel met haar tenen/ik hou mijn geluk in mijn eigen hand") beschrijft Vos' eerste stapjes in de oneindige woestijn van het wereldwijde web en het knap neergezette been there/done that-gevoel in 'Engeland' ("Het kruiswoordraadsel opgelost/alle vazen afgestoft/een pil geslikt in Amsterdam/verliefd geworden op een man") zal hem hoogstwaarschijnlijk geen literatuurprijs opleveren, maar mag er vandaag ook nog eens gelachen worden, alstublieft? De strakke ritmes en melodische zanglijnen blijven je vervolgens rond de oren suizen ('Plan B' en 'Verboden Terrein) en als het moet, wordt er door Gorki zelfs nog een versnelling hoger geschakeld. 'Prins van de Duisternis' steekt van wal met een verpletterende gitaarriff, al lijkt De Vos niet helemaal vrijuit te gaan in de claim (overmoed) die hem op het hoofd gelegd wordt. In het weemoedige en mooie 'Donkere Stille Gangen' refereert de zanger aan z'n streng afgebakend kostschoolverleden en dat niet elke tekst noodzakelijk de wereld hoeft te verbeteren, wordt bewezen in de volstrekt nietszeggende, maar geslaagde afsluiter 'Robots in een Ruimtetuig'.

"Al wat ik deed had geen zin/in het licht van de eeuwigheid", klinkt het bescheiden in 'Ik Kom Onverwacht' en waar zouden wij het recht vandaan halen om Luc De Vos tegen te spreken? Plan A mag dan in duigen gevallen zijn, over Plan B hebben we niks dan lof!

http://www.kindamuzik.net/recensie/gorki/plan-b-5961/5961/
Meer Gorki op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/gorki