Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Het is geen toeval dat vlak na de release van hun tweede album en perfect getimed voor de feestdagen een dubbele Franz Ferdinand-dvd opduikt. Slimme jongens die Schotten. Een flinke lading materiaal en niet de gebruikelijke kleffe hap van clips en making-of’s: twee dvd’s livebeelden, een documentaire, karaoketracks (jolly!) en wat losse bonusnummers. Genoeg om een knorrende Franz Ferdinand-maag te stillen? Niet bepaald.
Het is veelzeggend wanneer de lullig getitelde ‘Tour de Franz’-documentaire het beste stuk vormt. Tussen de regels van de liveperformances door is op schijf één al te merken dat de groep een raketvlucht achter de rug heeft – van Piano’s in NYC naar de Brixton Academy en daarna T in the Park –, in deze film wordt dat extra beklemtoond. Met in-de-broek-schijterige zenuwen bij opkomst voor vroege shows tot zelfverzekerde publieks-teases later in de tour bijvoorbeeld. En in het feit dat na Jarvis Cocker op een eerder moment, de vier Glaswegians ineens oog in oog staan met Lou Reed en David Bowie die de band na de show komen opzoeken in de kleedkamer.
Zo snel kan een band van een aardig debuutalbum naar megasterstatus gaan. Zo snel kunnen vier doodnormale en -sympathieke Schotse knulletjes uitgroeien tot in Amerika gek gegilde idolen die bij David Letterman spelen. Het tempo van Franz Ferdinand ligt kortom hoog.
Helaas rent het kwartet zijn succes voorbij. Al vroeg blijkt dat ze de kracht van het album live niet kunnen overbrengen, dat de hitsingles en de hype de show redden, maar dat Franz Ferdinand een vrij belabberde liveband is. Kapranos kan niet best zingen, gitaren klinken veel te schel en iel en over de meerstemmige koortjes zwijgen we liever.
Op London Calling speelde Franz Ferdinand een rammelende set die zo vals als de kraaien was. Toch kwam er een in eigen bandbeheer uitgebrachte white-label lp van uit. Nu weer krijgen we eerst een compilatie rafelig livemateriaal voor de kiezen dat bij vlagen tenenkrommend werkt en tot overmaat van ramp staat op de tweede dvd een duo hele concerten die ruimschoots overlappen. Als deze shows één ding illustreren, is het dat Franz Ferdinands liveprestaties geen gelijke tred wisten te houden met hun bizar snelle rise to fame.
Nog steeds – getuige het rommelige optreden op Haldern Pop en het bepaald niet vorm- of toonvaste Lowlandsconcert – is Franz Ferdinand geen briljante live-act. Gelukkig staat er weer een megatournee voor de deur. Want vergeet niet dat het allemaal snel, misschien wel veel te snel is gegaan voor Franz Ferdinand. Zoveel tijd is niet verstreken tussen hun op deze dvd’s vertoonde eerste shows in de Glasgowse kunstacademie en de rest van de concerten van de set, of nu. Growing up in public heet zoiets. Franz Ferdinand doet het met verve, maakt er een verdomd leuke documentaire over, vult er zalen mee en nu ook twee dvd’s. Slimme jongens die Schotten. Nu nog goed live leren spelen. Misschien een leuk doel voor 2006? Want dit kan véél beter.
http://www.kindamuzik.net/recensie/franz-ferdinand/franz-ferdinand-11442/11442/
Meer Franz Ferdinand op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/franz-ferdinand
Deel dit artikel: