• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Flip Noorman | Bellse Parese

Gevatte zwartgalligheid.
CD, Bastaard/Sonic Rendezvous

Tekst: Niels Steeghs

Publicatiedatum: 24 november 2013

Flip Noorman is een man met twee gezichten. Letterlijk, figuurlijk én muzikaal. Van het ene op het andere moment kreeg de aandoening Bellse Parese hem in zijn greep. Een ontstoken zenuw verlamde de linkerzijde van zijn gezicht. Noorman laat zich er niet door uit het veld slaan. Sterker nog, hij vernoemt zijn debuutalbum eenvoudigweg naar de kwaal en zet een brutale, theatrale, volop ironische en gewaagde plaat neer.

Met een mix van lieflijke en lugubere taferelen weet de uit Breda afkomstige Rotterdammer je heen en weer te slingeren tussen hoop en vrees, liefde en haat en aaibaarheid en schreeuwerigheid. Dit doet hij in de Nederlandse taal, met een voorliefde voor ietwat archaïsche woorden. Dat levert bijzondere tekstflarden op. Voorbeelden? Vooruit! "Er is niets zo armetierig als een werkeloze intellectueel" of "Wie kent een kind dat nimmer heeft gejokt?" Voluit opzwepend is Noorman in het prikkelende, uitdagende en ietwat beangstigende 'Ik heb de macht', waar de "hyena die steeds het laatste lacht" je telkens het dictatoriale "Sir, yes sir" laat meebrullen.

Volgens het begeleidende schrijven van de pers zoekt Noorman het midden tussen Boudewijn de Groot en Tom Waits. Dat is zeker niet onwaar. Bellse Parese neigt naar kleinkunst en beoogt je constant uit de tent te lokken met snedige teksten die genoeg te raden overlaten. Het is niet vreemd dat deze artiest werd opgepikt door Jeroen Kant en Mathijs Leeuwis van Bastaard Platen, artiesten die uit eenzelfde vaatje tappen.

Naast de gekwelde teksten laat Noorman overigens ook voldoende ruimte voor kleine liedjes. Eenzaam en tragisch zijn 'De afstand' en 'Plafond'. Maar opvallend genoeg sluit de plaat af met de twee liefste nummers. Alsof de liedjesschrijver aan wil geven dat er na de nodige gevatte zwartgalligheid (zeker niet te verwarren met depressiviteit) een gelukkig einde is. Desondanks is Bellse Parese – zoals niemand beter dan Noorman zelf het kan zeggen – als "een trap in de ballen".

http://www.kindamuzik.net/recensie/flip-noorman/bellse-parese/24488/
Meer Flip Noorman op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/flip-noorman