Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
"Het grootste deel van de plaat was al klaar toen ik Bellse parese kreeg. Vooraf wist ik al dat het een plaat met twee gezichten zou worden. Dus eigenlijk was het een hemels geschenk dat ik het kreeg, al voelde het op dat moment natuurlijk niet zo. Ik kon opeens mijn neus en oog aan één kant niet meer bewegen. Ik nam een slok water om rustig te worden, maar dat liep er aan één kant uit. Ik raakte in paniek. Meteen begon ik aan rijtjes van de middelbare school te denken. Mit, nach, bei, seit, von, zu. Ik móést dingen herinneren, anders had ik een herseninfarct. Het meest surrealistische was dat er iemand naast me zat die heel breed was én in de war. Hij probeerde met elke vrouw in de coupé oogcontact te maken en als zij dan keek, riep hij: 'Wat zit je nou te kijken, vuile kankerhoer?' Ik was compleet in de war, maar vond het zo'n bizarre situatie dat ik direct wist dat ik er iets mee moest."
De citaten:
"Ik ben de heerser van de onbeheersbaarheid" ('Ik Heb de Macht')
"Waar ik mee gespeeld heb in dat liedje is dat iedereen die macht heeft ook goede kwaliteiten heeft. Als iemand dapper of strategisch is, dan is dat een goede kwaliteit. Maar als je je dapperheid inzet om onrechtvaardig te zijn, dan is dat dubbel slecht. Dat keert zich tegen je. Mensen die hun charisma weten om te buigen om anderen voor hun karretje te spannen, dat is fascinerend. Het meest extreme is een naar het dictatoriale neigend figuur [in het nummer komt in het refrein telkens een militaristisch "Sir, yes sir" terug – NS] . Ik speel de tegenstrijdigheden tegen elkaar uit, zodat het goede ook niet meer goed is. We leven in een tijd waarin we vinden dat we onze mening overal mogen uiten. Ik ben makkelijk met taal, andere mensen zijn beter met hun vuisten. Waarom zou ik daarboven prevaleren? Ik ben zelf meer een observator. Het liefst neem ik daarom de positie van de buitenstaander in."
"Er is niks zo armetierig als een werkeloze intellectueel" ('Wie de Koe')
"Dat liedje gaat een beetje over mijn schoonvader, maar dat weet hij zelf nog niet. Het gaat erover dat je vooral moet zorgen dat je binnen de maatschappij past en niet je droom moet najagen. Van origine ben ik wat idealistischer. Dat ik mijn zekerheden zou willen opgeven voor iets hogers. Daar ben ik wel iets van teruggekomen de afgelopen tijd. Het liedje duidt een beetje op van die mensen die onder het mom van iets hogers werkloos gaan lopen zijn met een dure opleiding. Het is niet zo dat ik nu veel geld verdien, maar ik ben niet werkloos. Die archaïsche woorden passen wel bij dit liedje, bij een schommelstoelmeneer. Ik heb nog een tijdje les gehad van Hetty Blok, van Ja Zuster, Nee Zuster. Die praat alleen maar van die prachtige volzinnen. Ik hou daar wel van."
"Voer je idealen aan de slager en je vuist aan het verraad" ('Alles van Waarde')
"Dat is het enige liedje dat ik zelf niet helemaal snap. Daar speel ik met mijn eigen nihilisme en ongeloof. Als je echt nergens in gelooft, is er ook niks. Je moet altijd dingen kunstmatig in stand houden die er eigenlijk niet zijn. Dus alles van waarde zal vergaan. Als je iets kunstmatig doet, heeft het heel erg de aantrekkingskracht om het groter te maken dan het is. Het is een wurgende paradox waar je in zit. Ik heb het nummer in één keer opgeschreven, waar die teksten dan vandaan komen is vaak lastig. Dit liedje schreef ik in de bus naar Zeeland, net nadat ik het gedicht 'Alles van waarde is weerloos' van Lucebert had gelezen. Ik dacht: je hebt helemaal geen gelijk! Het is erger dan weerloos, het is wurgend."
"En ik bouw in de ruïne die ik mijn ziel noem mezelf weer op / Uit het wrakhout van mijn omgevallen koning" ('Schipperslied')
"Het 'Schipperslied' is mijn vrije vertaling van 'The Stranger Song' van Leonard Cohen. Leonard Cohen speelt de vreemdeling uit tegen het spel poker, ik speel de schipper uit tegen het spel schaak. De liefde zie ik als een schaakspel. Het moeilijke van de liefde is dat het lijkt alsof altijd één persoon de haven is en de andere de schipper. Eén iemand biedt de rust, terwijl de ander dan geneigd is zeeën te gaan bevaren en andere havens te bezoeken. Alleen het gekke is dat dat altijd lijkt te kunnen omdraaien. Maar goed, die regel is toch een beetje poëtisch gelul."
"Hij brengt ons echt geen vrijheid, want hij snijdt alleen de vleugels af bij vogels, hij schept mensen zonder mond" ('Vogels Zonder Vleugels')
"Dit nummer is surrealistisch. Ik heb het in één keer opgeschreven. Je moet altijd een soort van vrijheidslied hebben en dit is het mijne. Vrijheid is complex en begrensd. Er is geen absolute vrijheid. Je kan tegen iemand die aan handen en voeten gebonden is, zeggen dat hij de vrijheid heeft om met zijn ogen te knipperen. Maar ook iemand die losgeslagen is, hoe vrij is die om verslaafd aan drugs te raken? In de clip van 'Ik Heb de Macht' speel ik ook met die vrijheid. Daarin zit een marionet die zich vrijer wil wanen dan hij is en zijn touwtjes door gaat bijten en op de grond pleurt. Ik heb geen vleugels, dus ik heb niet de vrijheid om weg te vliegen."
"Geloof in dat wat je nooit zeker weet" ('Langzaam')
"Nu komen we wel echt in de wat pathetische liefdesliedjes. Ik vond het wel leuk om de plaat duister te beginnen en licht te eindigen. Zo zit er toch nog een soort van christelijke moraal in. Het begint slecht, maar uiteindelijk komt het toch goed. Geloven in wat je niet zeker weet, dat is voor mij de liefde toch wel een beetje. Vaak loopt het mis. Ik geloof niet dat je iets zeker kan weten. Maar zelfs dat weet ik niet zeker. Hoe nihilistisch wil je het maken? Ik neem het een beetje in de zeik, doordat ik woorden paraat heb om aan de haal te gaan met dat geloof. Je kan zoveel lullen als je wil, maar uiteindelijk is het lekkerste om met elkaar in bed te liggen. Dan heb je die woorden niet nodig. Erin geloven, dat is een soort opium."
http://www.kindamuzik.net/interview/flip-noorman/flip-noorman-geloven-is-een-soort-opium/24539/
Meer Flip Noorman op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/flip-noorman
Deel dit artikel: