Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Coldplay’s laatste worp, het troosteloze Ghost Stories, bevat negen stukken muurbehang die de halfbakken schijn opwekken van iets wat ooit geweest is. Omdat het natuurlijk flauw is om een plaat in een halve zin naar het vuur te verwijzen, toch nog een toelichting.
Ghost Stories is de zoveelste in een reeks die aan hetzelfde euvel lijdt als de meeste platen van U2: een ongeneeslijke neiging tot het maken van grootse gebaren met betrekkelijk weinig inhoud. En ondanks alle gesuggereerde intimiteit blijkt ook op Ghost Stories weer dat het de jongens op deze aarde niet gegeven is om daar van af te wijken.
'A Sky Full of Stars', 'True Love' en het oervervelende 'Magic' zijn stuk voor stuk melodieus, ze zijn met alle kennis en kunde ingespeeld en bovendien liggen ze bedekt onder een dweperige laag synthesizers. Met dank aan Jon Hopkins. Weemoedige sluiers van een onbestemd verlangen. En de eenzame maan verspreidt zachtjes haar huilende licht over de nachtelijke schemer.
Wie zich door dergelijke poëtische nonsens aangesproken voelt, kan aanstonds overgaan tot de aanschaf van deze plaat. Ghost Stories: ook een prachtige reden om nog eens melancholisch tegen de partner aan te kruipen, die daarop in een onbestemde, kaarsverlichte zwijm valt. Welterusten.
http://www.kindamuzik.net/recensie/coldplay/ghost-stories/25307/
Meer Coldplay op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/coldplay
Deel dit artikel: