• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Coldplay | Viva la Vida

Coldplay zegt U2 vaarwel.
CD, Parlophone/EMI

Tekst: Liesbeth Gijsel

Publicatiedatum: 18 juni 2008

Viva la Vida heet de nieuwste van Coldplay. Nee, Chris Martin en zijn gevolg gaan geenszins op de Spaanse toer. Dit is gewoon puur Coldplay. Niets meer, maar zeker ook niets minder.

Het instrumentale intronummer drijft op een soort klavecimbel naar een euforisch einde, en gaat bijna naadloos over in 'Cemeteries of London', een waar vintage Coldplaynummer. 'Lost!' zorgt voor een eerste kleine verrassing, met een combinatie van orgel en Afrikaans klinkende percussie. Op het eerste gezicht een erg vreemde combinatie, maar het werkt verrassend goed en resulteert in een nummer dat je hele hoofd vult.

Met '42' gaat de band voor het stevigere rockwerk, dat qua opbouw doet denken aan Radiohead. Het refrein is dan weer pure Coldplay. 'Lovers in Japan/Reign of Love' staat als één track op het album, maar is een tweeluik. Het eerste deel is een springerig popnummer, deel twee totaal het tegenovergestelde: de klassieke piano brengt rust en filmische muziek. Titeltrack 'Viva la Vida' heeft dan weer een pompend ritme, dat niet van de drums komt, maar van een stel violen en een piano. In de rockende single 'Violet Hill' mogen de gitaren nog eens van stal.

Voor de opnames nam Coldplay deze keer Brian Eno in de arm. Is er dan ook sprake van een 'nieuw geluid'? Niet echt. Dit album is een logisch vervolg op Eno's avonturen met U2 en David Bowie. Toch betekent dat niet dat Viva la Vida naar U2 smaakt. Martin en de zijnen hebben Bono net achter zich gelaten en laten meer dan ooit hun eigen smoelwerk zien. Op een plaat die op het eerste gehoor simpel mag klinken, maar in de achtergrond bol staat van speciale geluidjes, piano's die geen piano's lijken te zijn en oosterse ritmes.

http://www.kindamuzik.net/recensie/coldplay/viva-la-vida/17111/
Meer Coldplay op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/coldplay