http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

Caliban | The Undying Darkness

Goeie poging hoor, maar de lat mag best nog hoger.
CD, Roadrunner

Tekst: Marc Lochs

Publicatiedatum: 03 maart 2006

Ik heb nooit zo goed begrepen wat Roadrunner met een band als Caliban moet. Je hebt Killswitch Engage al, wat moet je dan nog met Caliban? Toegegeven, die vergelijking is met hun nieuwe plaat The Undying Darkness niet meer zo raak op als met hun vorige plaat, The Opposite From Within. En ja, Caliban is een van de hardst werkende bands van Europa. Maar ze kunnen ondanks al die inspanningen voorlopig nog niet tippen aan de hypermelodieuze riffs van Killswitch of aan de tranentrekkende zang van Howard Jones.

De metalcore van Caliban is typische Ruhrpott-core. Zeer zwaar op de maag met lompe, brute riffs. Als je eens in de buurt bent van het Ruhrgebied, zeker even een rondje maken. Vooral in de herfst is het er fan-tas-tisch! Het verhaal gaat dat het er vroeger steenkolengruis regende. Anyway, ook The Undying Darkness is doorspekt met van die heerlijk no-nonsens riffs, verpakt in eenvoudig gestructureerde liedjes, goed op de rails gehouden door drummer Patricks furieus mepwerk.
Vooruitgang is er wel. De cleane zang van gitarist/zanger Denis klinkt meer dan overtuigend, bovendien zijn de melodieën sterker. Tel alles op en je hebt een prima plaat van een prima band, echter zonder dat een dag later ook maar iets is blijven hangen. Net iets beter dan de middelmaat dus, zonder zich echt te onderscheiden. En daar kan ook Mille Petrozza van Kreator die op ‘Moment of Clarity’ meezingt of de cover van Bjorks ‘Army of Me’ niks aan veranderen.