http://www.kindamuzik.net
ernaast
Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Boris | Smile
Onevenwichtig, maar een heroïsche tweede helft maakt veel goed.
CD, Southern Lord/Konkurrent
Tekst: Sid Meuris
Publicatiedatum: 24 juni 2008
Boris houdt van verwarring. Zo zijn er heel wat verschillen tussen de Japanse versie van Smile en degene die hier in de winkel ligt. De mix is anders, maar ook de cd- en vinylversies verschillen: op de tweede vind je namelijk meer tracks. En op de promoversie staan nog minder tracks: "Support the artist. Buy a copy!" staat er op het hoesje. "Of liever drie" lijken ze te zeggen.
Gelukkig bestaat er nog zoiets als het internet, want 'Message', de fijnste track, opent in Japan, maar ontbreekt op andere versies. Over een hamerende beat wordt zwoele psychedelica bedreven, geregeld onderbroken door fysiek gitaargeweld, die uitmondt in een kippenvel verwekkende poel van fuzz en noise.
Het is een veel sterkere opener dan het vage 'Flower Sun Rain' dat wij als eerste krijgen voorgeschoteld. Deze cover van Japanse supergroep Pyg is een melodieus liedje dat de band hier en daar bestuift met wat gitaarlawaai. Het lijkt, mede door de doffe opnamekwaliteit, meer een repetitie-outtake dan iets waarmee je zou verwachten dat Boris de opvolger van zijn zogezegde doorbraakalbum Pink wil presenteren.
Verwachtingen zijn er natuurlijk om met de grond gelijk te maken. En Boris lijkt een beetje op zoek naar iets nieuws. Er wordt ook verdacht veel gezongen.
'BUZZ-IN' is thrash metal, die waarschijnlijk wel geschikt is om ollies en handplants op te maken, maar het mist de psychotische flair van de echte skatemoshers. De fakemetal van 'Laser Beam' is leuker, maar ook een stijloefening, net zoals de enthousiaste neo-grunge van 'Statement'. 'My Neighbor Satan' maakt veel goed. Goddelijk bombastische sludge metal walst lieflijke passages plat.
'KA RE HA TE TA SA KI - No Ones Grieve' is nog beter: een quasi uiteenwaaiende collage van ritme- en wahwahpatronen die los van elkaar lijken te opereren maar toch een indrukwekkend geheel vormen. En dan is er de naamloze track van een dik kwartier met een gastrol van Stephen O'Malley van Sunn O))). Eerst wordt er meanderend en best wel mooi gemusiceerd, maar halverwege breekt de onvermijdelijke pokkenherrie los, voor een orgastische doemrockontlading.
Boris moet niet te hard op zoek gaan; eigenlijk zijn ze er al.
http://www.kindamuzik.net/recensie/boris/smile/17139/
Meer Boris op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/boris
Boris audio en video:
» Audio: Track 2 (3voor12)» Audio: Pink (3voor12)
» Audio: Farewell (3voor12)
Deel dit artikel: