http://www.kindamuzik.net
ernaast
Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Boris | Pink
De nadruk op seventies rock pakt niet goed uit.
CD, Southern Lord/Konkurrent
Tekst: Maurice van der Heijden
Publicatiedatum: 14 juni 2006
De hoes van de nieuwe Boris zou het zeker goed doen op de roze maandag van de Tilburgse kermis, maar bij het opzetten van Pink komen veel mannen en vrouwen in hun lederen pakjes van een koude kermis thuis.
Nog steeds bedient het Japanse drietal zich van een mix van psychedelische rock, seventies rock, doom en drone. Dit keer ligt de nadruk op seventies rock en daarbij valt wederom op dat de stem van Takeshi tegen het valse aan zit. Daarnaast lijkt Pink bewust ranzig en erg rauw opgenomen. Een overstuurde productie past zeker bij de rockkant van Boris, maar klinkt in dit geval gemaakt en onecht.
Een ander heikel punt is de editing van deze plaat. Bij een album mag je verwachten dat de nummers lekker in elkaar overlopen, maar daar doet Boris dit keer niet aan. Neem nu ‘Blackout’, dat met zijn feedback op het einde perfect in ‘Electric’ had kunnen overlopen, maar om onbegrijpelijke redenen plotsklaps wordt afgekapt. Doodzonde.
Wat is er wel goed aan Pink? De psychedelische opener ‘Farewell’ en de donkere doom van ‘Blackout’ laten zien dat Boris in dit genre zeker tot de kopgroep behoort. Of pak afsluiter ‘Just Abandon My-self’, waarin de heren lustig van stonerrock naar een lange drone stuiven. Alsof ze in Japan ook woestijnen hebben. Helaas wil Boris, bestaande uit twee mannen en één vrouw, laten zien dat ze ook seventies rock kunnen maken en daarin behoort de band helaas tot de middenmoot.
http://www.kindamuzik.net/recensie/boris/pink/13156/
Meer Boris op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/boris
Boris audio en video:
» Audio: Track 2 (3voor12)» Audio: Pink (3voor12)
» Audio: Farewell (3voor12)
Deel dit artikel: