Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Hoe mysterieus Japan ook is met zijn met dikke mist omgeven bergtoppen, de prachtige tempeltuinen, de kleurrijke natuur met schitterende watervallen en de samoerai-geschiedenis, de ondergrondse muziekcultuur is nog veel mysterieuzer. Boredoms komen ook uit Japan maar zijn sinds de lancering van hun debuut Soul Discharge nooit meer met beide benen op aarde gesignaleerd. De hele jaren negentig hebben ze ons suizend door het melkwegstelsel gebombardeerd met psychedelische industrialbommen, gefragmenteerde krautrock-techno-granaten en miljoenen schilfers waaraan de resten van elk denkbare muzieksoort kleefden.
Hoogtepunten als Pop Tatari en Super Ae waarop Boredoms supersonische krautrock verweeft met geflipte tape-effecten en dreunende percussie, zijn nog steeds ongeëvenaard. Maar na Vision Creation Newsun waarop ze meer de aardse spiritualiteit zochten leek Boredoms verdwenen. Het leek voorbij, alleen voorman Eye en drummer Yoshimi P-We lieten, als Vooredoms, nog van zich horen en blazen geregeld ellenlange psychedelische jams het publiek in.
En nu opeens, vanuit het niets, is daar Seadrum/House Of Sun. Twee nummers van elk twintig minuten met ‘Seadrum’ als onbetwist hoogtepunt. Hoe ze het doen, ik heb geen idee - ik zou er een moord voor doen om dat te zien - maar de impact is enorm. Yoshimi luidt met haar wonderlijke stemgeluid de ‘Seadrum’-mars in. Haar ijle mantra’s zetten een bezwerende toon die snel wordt versterkt en versnelt door bulderende drums die machtig exploderen en zich nestelen in een diepe krautrockgroove. Opvallend is het constante virtuoze pianospel dat als een lange sliert door de diepe groove slingert. Yoshimi’s mantra’s echoën op de achtergrond en de overdonderende tribale percussie trotseert als een tsunami alle natuurlijke weerstand. Hoewel veel subtieler als eerder Boredoms-werk, is de impact enorm. Oren tuiten, de mond staat wagenwijd open en je broek op half zeven met aan de voorkant een natte plek. Je afvragen of Boredoms nog bestaansrecht hebben was zelden zo zinloos.
Het is jammer dat ‘House Of Sun’ zich afspeelt op een heel ander terrein. Sitar- en gitaardrones weven een eindeloos web van dezelfde klanken. Zo oosters hebben de Boredoms nog nooit geklonken. Het effect is minimaal, eerder slaapverwekkend. De energie die ik zojuist van ‘Seadrum’ kreeg ebt langzaam weg uit de poriën van mijn naschokkend lichaam. Hoe (high waren ze wel niet)? Waarom (trekken ze ‘Seadrum’ niet nog langer door)? Vragen die opdoemen maar antwoorden krijg je niet, Boredoms zegt: zoek het zelf maar uit en met ‘Seadrum’ op repeat heb ik daar niks op tegen.
http://www.kindamuzik.net/recensie/boredoms/seadrum-house-of-sun/8112/
Meer Boredoms op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/boredoms
Deel dit artikel: