• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Boredoms / Michael Gira

Intense avond.
19 oktober 2007, Kunstencentrum België, Hasselt

Tekst: Geertje Cools

Publicatiedatum: 24 oktober 2007

Michael Gira loopt rond met een thermoskan thee, draagt een gouden ketting, heeft geplastificeerde liedjesteksten en een persoonlijke kapstok voor zijn vest en hoed op het podium. Zaken die je niet meteen associeert met zijn imago en de harde muziek die hij maakt, en vooral maakte met zijn vroegere band Swans. Nu opereert hij al bijna tien jaar onder de naam The Angels of Light, een band met verschillende muzikanten die hij vandaag echter niet heeft meegebracht.

Gira staat er alleen voor met zijn akoestische gitaar. Hij brengt voornamelijk nummers van het laatste album van The Angels of Light, We Are Him, aangevuld met ouder werk en ook enkele nummers van Swans, zoals opener 'I am the Sun'. Vanaf de eerste noot slaagt hij er in om met minimale middelen het publiek mee te slepen in zijn donkere muzikale wereld.

Michael Gira speelt luid, intens en erg krachtig. Zijn repetitieve gitaarspel is indringend, maar het is toch zijn stem die de meeste indruk maakt. Meestal zingt hij erg laag, af en toe hoog, maar steeds gaat het door merg en been. Soms zelfs in die mate dat je het er bang van krijgt, zoals in 'Nations', of het twintig jaar oude 'Blind'. Gira leeft zich telkens sterk in zijn nummers in. Daardoor wordt het een erg pakkend concert, hoewel zijn muziek, en dan vooral de teksten, niet echt toegankelijk zijn. Je wordt er niet meteen vrolijker van.

Het publiek is perfect opgewarmd voor een intens tweede concert. De opstelling van het instrumentarium van het Japanse Boredoms oogt indrukwekkend. In het midden staan de drie drumstellen en de batterij electronica die bediend wordt door spilfiguur Yamatsuka Eye. Het is niet altijd duidelijk hoe hij de geluiden tot stand brengt, maar dat draagt weer bij tot de mysterieuze sfeer die rond de band hangt.

In het oeuvre van Boredoms springen niet meteen nummers naar voren, de stukken lopen allemaal in elkaar over. En wat ze brengen past eigenlijk beter onder de noemer ritueel dan concert. In het begin zit er niet zoveel vaart in hun psychedelische noise en vallen er enkele pauzes, maar dat wordt snel goedgemaakt.

De muziek is zeer ritmisch -kan ook moeilijk anders met drie drums-, bijna tribaal en dansbaar. Visueel is het een spektakel. Eye maakt muziek op iets wat nog het best te omschrijven is als zeven brede gitaarhalzen die op twee staanders zijn bevestigd en die hij bewerkt met stokken. Zijn zang klinkt aanstekelijk, extravagant en bezwerend, zijn charisma is torenhoog.

Het strakke ritme wordt opgedreven en het tweede deel van het concert, dat gebaseerd is op hun nieuwe liveplaat Super Roots 9, klinkt een stuk exotischer. Maar ook minder ruig en extreem dan we van Boredoms gewoon zijn. Soms klinkt het zowaar frivool. Het spreekt natuurlijk voor hen dat ze hun geluid af en toe vernieuwen, maar het maakt minder indruk dan de verpletterende noise uit het eerste deel. Desondanks blijven de twee concerten nog lang nazinderen.

Foto's uit het KindaMuzik archief. Boredoms door Hans van der Linden, Michael Gira door Sander Lameijer..

http://www.kindamuzik.net/live/boredoms/boredoms-michael-gira/16151/
Meer Boredoms op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/boredoms