Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Bijna twee jaar na het verschijnen van In Case We Die komt het Australische, achtkoppige hippiecollectief aanzetten met een remixalbum. Een beetje argwaan is dan niet meer dan normaal. Hijgt de platenfirma in de nek? Of is het kruit reeds verschoten? Kunnen ze met z’n achten niet meer door dezelfde deur?
Niets van dat alles, zo blijkt echter. Na een tournee met Clap Your Hands Say Yeah is Architecture in Helsinki bezig aan een nieuw album. De remixplaat was eerst enkel verkrijgbaar tijdens optredens, maar wordt op algemeen verzoek nu ook bij uw plaatselijke platenboer gedumpt.
Aanvankelijk klonk deze plaat als een kruising tussen de South Park-musical en Arcade Fire, met een likje Flaming Lips en een wee wolkje Belle & Sebastian. Nadat hippe vogels als Hot Chip en Mocky er overheen gegaan zijn, is het geluidspalet uiteraard lichtjes verlegd.
‘Do the Whirlwind’ wordt zowel door de behoorlijk campy Safety Scissors als het licht overroepen Hot Chip aangepakt en de eerste remix is in hoge mate superieur aan de tweede. De Scissors gebruiken enkel een droge beat en wat glazige effectjes met organische glitchpop als resultaat. Hot Chip acht het nodig om het pastorale kantje van het origineel in de verf te zetten en er tegelijkertijd met een zware beat doorheen te stomen, met een té anthemisch resultaat.
De 33hz versie van ‘It’5!’ lijdt aan dezelfde kwaal en zit vol met te enthousiast aangezwengelde vocodervocals, maar om deze fijne song kapot te krijgen moeten ze vroeger opstaan. Wat Squeak E. Clean eigenlijk toevoegt, behalve een iets nadrukkelijkere beat, is niet duidelijk. En aan Mocky’s comateuze geneuzel heeft ook niemand iets.
Yacht houdt zijn gepruts organischer. Zijn versie van ‘Neverevereverdid’ komt langzaam op gang, maar de apotheose met handgeklap en zwiepgeluiden is erg leuk. Zoals te verwachten laat Dat Politics niet veel over van ‘Frenchy I’m Faking’, dat nerveuze beats en verkapte geluiden combineert met de sfeer van een Italiaanse tekenfilm uit de jaren zeventig. DJ Mehdis' gruizige gestamp verzwelgt de titeltrack, maar laat gelukkig de heerlijke zang intact.
Architecture In Helsinki staat steeds garant voor fijne vocalen en aangezien die meestal intact gelaten worden of alleen maar een beetje verkapt, vormen ze een rode draad door deze potpourri van eclectische stijlen heen. Ook al zijn niet alle bijdragen kwalitatief hoogstaand, het wordt nergens echt ergerlijk en als totaalbelevenis is dit remixalbum behoorlijk te pruimen.
http://www.kindamuzik.net/recensie/architecture-in-helsinki/we-died-they-remixed/14832/
Meer Architecture in Helsinki op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/architecture-in-helsinki
Deel dit artikel: