Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Het Texaanse Explosions In The Sky mag dan niet voor al te grote verrassingen zorgen op postrock gebied, het nieuwe album Earth Is Not A Cold Dead Place is wel weer heerlijk voorzien van onheilspellende crescendo’s, volumewisselingen en opruiend drumwerk. Voor progressieve postrock is Explosions In The Sky niet meteen een goed voorbeeld maar wat ze doen doen ze meer dan goed.
In een wereld vol GYBE-lookalikes en crescendo-geile muziekpubers steekt het viertal uit Texas er met kop en schouders boven uit. De nummers zijn beladen met schoonheid, zorgvuldig in elkaar gezet als ware het puzzels van duizendeneen kristalscherven. Earth Is Not A Cold Dead Place start met een langzaam, héél langzaam aan volume winnend gitaarmelodietje, op de achtergrond zetten de drums ingetogen in. Het is misschien standaard crescendo werk maar gepresenteerd met zo’n overtuigingskracht dat je het niet als cliché mag afdoen. Tussen de uitbarstingen en geluidsmuren wordt zorgvuldig een beeldschoon melodietje geplaatst. Melancholische melodietjes die je ziel laten huilen en de zweren in je hart dichten. Keer op keer. Het is wederom het contrast tussen hard-zacht en snel-langzaam dat hier de schoonheid bepaalt. Na de oorverdovende geluidsmuren weer een schitterend melodietje, na het melodietje weer een heerlijke climax. Earth Is Not A Cold Dead Place is een van de meest intense instrumentale albums die we dit jaar hebben gehoord. En aangezien het jaar bijna is afgelopen mag je deze plaat dus beschouwen als verplichte kost voor 2003.
http://www.kindamuzik.net/mars/article.shtml?id=4635
Meer Explosions in the Sky op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/explosions-in-the-sky
Deel dit artikel: