Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
De tweede dag van Welcome to the Village kent een valse start. Er is noodweer op komst en de organisatie besluit dat alleen de optredens in de Grootegast-tent doorgaan. Gelukkig is het nog niet erg druk op het terrein, zodat iedereen daar makkelijk in kan. Uit voorzorg ontmantelt de organisatie de daken van bier- en eettenten.
BlackboxRed [foto rechts] krijgt zo alle aandacht voor hun onversneden rock-'n-roll. Het jonge Friese duo voegt aan de rauwe, grunge-achtige klanken toetsen en gevarieerde ritmes toe, wat eenvormigheid in het overstuurde geluid voorkomt. Na een paar nummers is het echter gedaan, want de organisatie maant iedereen om het festivalterrein toch te verlaten in verband met het naderende onweer. Even later bevestigen hevige slagregens de juiste beslissing van de organisatie. Na ruim een uur vervolgt BlackboxRed de set en het tweetal staat nog steeds op scherp. Eva van Netten durft zich vocaal meer te laten gelden en doet soms denken aan wavekoningin Siouxie Sioux terwijl ze haar gitaar mishandelt. Drummer Stefan Woudstra mept zich al gauw in het zweet en is met zijn ferme klappen de aanjager van een opwindend optreden.
Het is al gauw weer pais en vree op het prachtige festivalterrein en de easylisteningpop van Tessa Rose Jackson [bovenste foto] past daar uitstekend bij. Met prima muzikanten op bijvoorbeeld schuiftrombone, banjo, glockenspiel en een standaard rockuitrusting gaan de soms sprookjesachtige klanken richting indiepop. Van scherpe randjes komt het echter niet en ze blijft op safe spelen door de teksten met veel 'oh's' en 'ah's' te larderen. 3FM heeft er weer een nieuw lievelingetje bij.
Mister and Mississippi [foto links] is dat ook al een tijdje, maar heeft wat betreft intensiteit en zeggingskracht heel wat meer te bieden. De band heeft aan zelfvertrouwen gewonnen door het vele toeren en durft het zelfs aan om 'Get Lucky' van Daft Punk te coveren. De downtempo-uitvoering past wonderwel in de boeiende set vol pastorale dreamfolk, met als uitschieter een bloedstollend en tranentrekkend mooi 'Circulate', waarin zangeres Maxime Barlag bewijst dat ze als zangeres ook steeds meer lef toont. Toch is arrogantie of routine nog ver weg, zodat de band het publiek al gauw voor zich wint.
Het meest bijzondere optreden op Welcome to the Village is de Ode aan The Serenes [foto hieronder]. Het label Excelsior heeft het meesterwerk uit de Nederlandse gitaarpop van deze Friese band, Barefoot and Pregnant uit 1990, opnieuw uitgegeven. Een reünie zien de oorspronkelijke bandleden niet zitten en dus moeten we het doen met een groep toppers uit de Excelsiorstal en de Friese band William Seen's Transport Music, wiens eigen optreden eerder op de dag helaas werd gecanceld. Het gezelschap komt de plaat integraal spelen.
Ze geven een prachtige draai aan de melancholieke gevoelspop van The Serenes, waarin de eenzaamheid van het Friese landschap doorklinkt. Het twinkelende gitaargeluid is open en helder; vooral in de meer rustige nummers komt de beeldende pracht van de plaat naar boven en de zang van oud-Daryll Ann-leden Jelle Paulusma en Anne Soldaat is daarin indrukwekkend. Het is mooi om beiden weer op één podium muziek te zien maken. Ook in de uptempo-nummers is het smullen geblazen: de stem van Jacob de Greeuw (Johan) past uitstekend bij het stuwende 'Voodoo Economics, en Maurits Westerik van GEM geeft een vitale invulling aan 'Wayland Smithy'.
De gevarieerde drums van Gilbert Terpstra zijn de basis van dit moois, dat allemaal samenkomt in de psychedelische afsluiter 'Trip Down Memory Street', waarin wie anders dan Anne Soldaat de gitaarsolo's schitterend invult. Hoewel de romantische tonen te breekbaar zijn om ook achter in het veld overeind te blijven, gaat het publiek vooraan er volledig in op. Sommigen zijn tot tranen toe geroerd. Het past bij de onverminderd unieke muziek van The Serenes.
Het mooie van een festival is dat je daarna zomaar weer in hard, van-dik-hout-zaagt-men-planken-gitaarlawaai kunt terechtkomen. En dan heb je aan Karma to Burn een goeie. De instrumentale stonerrock van de stoere kerels uit Virginia draait om de herhaling van gestripte riffs, zodat de hoofden van het publiek al snel op en neer bewegen. De bassist laat verstek gaan en dus moeten gitarist en drummer het doen, met als gevolg dat de gruizige nummers nog kaler en droger overkomen. Karma to Burn trakteert het publiek op een compromisloze oorwassing.
Voor Daily Bread [foto hierboven] loopt het buitenland ondertussen warmer dan Nederland. Maar met een gloedvol optreden, primetime op het hoofdpodium, winnen de jonge Friezen heel wat nieuwe zieltjes met hun dansbare synthwave. Door een etherische draai aan in de basis stemmige klanken te geven, wordt het nergens zwaar op de hand. Integendeel: frontvrouw Kimberly van der Velden en haar jonge gevolg stralen plezier en lichte naïviteit uit. De dance-elementen in de zorgvuldig opgebouwde set zetten het publiek in beweging, met een minutenlange afsluiter als hoogtepunt.
Na het stonerrocklesje eerder op de avond van Karma to Burn is het lastig voor Truckfighters [foto links] om hier overheen te gaan. Matige nummers en rock-'n-rollclichés vieren hoogtij bij de sympathieke Zweden. De energieke podiumpresentatie met onder meer gitaren in nekken en huizenhoog springende bandleden helpen echter wel mee om het publiek uit hun hand te laten eten en te laten meedeinen op de vette gitaargrooves. Toch laat het optreden in muzikaal opzicht geen blijvende indruk achter.
Het optreden van Coasts [foto hieronder] ging eerder op de dag niet door en de Britten krijgen 's avonds een nieuwe kans op Ravenswoud. Op dit knusse opentruckpodium komt de mathpop met tropische invloeden prima tot zijn recht. De muziek laveert tussen Foals en Fool's Gold en dat betekent dansen geblazen. De typisch Britse, onhandige podiumpresentatie versterkt de vibe en het enthousiaste publiek komt steeds meer in beweging. Hoewel de duels tussen toetsen en gitaren tot enkele interessante momenten leiden in de soms prima songs, kan het speltechnisch nog wel wat beter. Een muzikale aardverschuiving zullen Coasts niet veroorzaken, maar wie maalt daar om op een zwoele zomeravond?
De rauwe rootsrockplaat With Skin Attached van Beans & Fatback [foto hieronder] kreeg jubelende recensies en een optreden bij De Wereld Draait Door stuwde de band verder omhoog in de muzikale vaart der volkeren. Het hoofdpodium afsluiten is dan ook hun terechte deel. Hoewel de topmuzikanten een opwindend en zeer geïnspireerd concert geven, is Beans & Fatback toch niet helemaal op de juiste plaats en tijd geprogrammeerd. De muziek vraagt om toewijding en aandacht van het publiek, en dat is aan het eind van een lange festivaldag iets te veel gevraagd. In een rokerige tent was de kans op echte magie tussen band en publiek aanwezig, in de open lucht blijft dit uit.
Beans & Fatback had dan ook beter kunnen ruilen met Kuenta i Tambu. De Amsterdammers maken na twaalven van de wereld een dansfeest met een explosieve cocktail van dance, Caribische muziek en hiphop. De tent puilt uit van de springende menigte, dat wel pap lust van de opzwepende beats en raps in het Papiamento. Een percussionist zorgt ervoor dat het niet eentonig wordt en het publiek schreeuwt om een toegift, waarna de muzikale temperatuur tot boven kookpunt stijgt.
Ook ver na middernacht is er voldoende te beleven op Welcome to the Village. Bij het Blessumpodium bijvoorbeeld, dat pal aan een klein strand ligt en daarmee de mooiste locatie van het festival is. Verscheidene dj's draaien er zeer relaxte dancemuziek voor een publiek dat al even ontspannen is. Sommigen gaan zelfs te water, totdat de paradijselijke sfeer ruw verstoord wordt met de mededeling dat er opnieuw zwaar weer op komst is. Het publiek verlaat zonder morren het terrein en drie kwartier later barst een zeer fel onweer los, zodat de organisatie opnieuw gelijk krijgt. Ondanks het onweer waarmee de dag begint en eindigt, is ook de tweede dag van het festival een groot succes.
http://www.kindamuzik.net/live/welcome-to-the-village/welcome-to-the-village-de-zaterdag/24162/
Meer Welcome to the Village op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/welcome-to-the-village
Deel dit artikel: