Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Het festival Welcome to the Village is aan de derde editie toe. Het kleinschalige evenement wint gestaag aan populariteit en verkoopt dit jaar van tevoren al bijna uit. KindaMuzik doet verslag van de vrijdag.
Vorig jaar vierde The Ex het vijfendertigjarig bestaan met een eigen festival. Hoogtepunt was Fendika, dat met traditionele kleding, dans en muziek uit Ethiopië de show stal. De samenwerking verliep zo goed dat er een single werd opgenomen en een tour gepland werd. Als eerste trekt The Ex [foto hierboven] ongemeen fel van leer met kaalgestripte en gortdroge gitaarlijnen die krassend en grimmig tegen elkaar opboksen of om elkaar heen kronkelen. Het is fraai om te zien hoe gitarist Terrie Hessels zonder effectpedalen maar door bewerking van zijn gitaarsnaren met drumstokken of vlakke hand, fraaie tegentonen produceert. Minder grimmig maar des te theatraler is het optreden van Fendika. Uitgerust met authentieke instrumenten maken ze prikkelende muziek waarop het moeilijk stilstaan is. De bandleden wisselen veelvuldig van prachtige traditionele kostuums. Danser Melaku toont zijn fabuleuze lichaamsbeheersing in de eskista, een schokschouderende oude dans uit Ethiopië. Wanneer The Ex tijdens de laatste nummers meespeelt met Fendika is muzikale integratie niet ver weg.
Circa Waves [foto rechts] uit Liverpool heeft zowaar een zomerhitje te pakken met 'T-Shirt Weather'. Het nummer schopte het tot hymne van de festivaltrailer van Welcome to the Village. Uiteraard treden ze op en het jonge viertal doet dat met verve. Hoewel het geluid vaak vervliegt door de harde wind, is overduidelijk dat de band een stap vooruit gezet heeft in vergelijking met het inwisselbare optreden op Best Kept Secret twee jaar geleden. De nummers, dikwijls in de bubblegumstijl van The Buzzcocks, zijn gevarieerd en energiek. Jammer dat ze het na drie kwartier al voor gezien houden.
Er is weinig bekend over wie of wat er achter Love over Entropy [foto hieronder] schuilgaat. Maar het gaat om de muziek, nietwaar? En die is uitstekend. De in een kekke korte broek gestoken knoppendraaier verzorgt een prachtige set vol deephouse en techno. Wellicht komt het optreden net wat te vroeg om het publiek volledig in trance te krijgen, maar onder de avondzon is de sfeer gemoedelijk. De zwoele klanken zitten fraai gelaagd in elkaar en hoewel de beats weinig variatie kennen, weet Love over Entropy een uur lang te boeien met zowel dromerige als stroperige klanken.
Dan is Orange Goblin hele andere koek. De vier Britten maken slepende rock tussen stoner en psychedelica, en de zanger is gezegend met bijpassend rauwe stembanden. Niet elk nummer is even sterk en de band is niet vies van effectbejag met vuisten in de lucht, meezingers en knuffelende bandleden. Toch gaan de voorste rijen publiek keihard op de luide rock en is de eerste cirkelpit van het festival een feit.
Uit Londen komt Citizens! [foto hierboven] en de band maakt hapklare popnummers gelardeerd met disco, synthpop en soul. In de verte doen de gayfähige klanken aan ABC denken. Ook de podiumpresentatie is ultralullig wanneer twee gitaristen synchroon en gelijk ZZ Top met hun instrumenten van links naar rechts zwaaien. De geknepen heliumstem van de jonge zanger houdt eveneens niet over. Maar het moet gezegd: een slecht nummer valt bij Citizens! niet te bespeuren.
Wat zich de afgelopen jaren in muzikaal opzicht op de zolderkamer van het Amsterdamse duo Weval [foto hierboven] afspeelde, blijft vaag. De razendsnelle ontwikkeling van de twee elektronicabazen is wel overduidelijk. Met een volwassen en uitgebalanceerde set klinkt het alsof ze al jaren meedraaien in de housescene. De opbouw van de beats is subtiel zodat er steeds meer te dansen valt. Weval kent de kunst van het weglaten maar varieert des te meer, met vocoderstemsamples en soms nerveuze en dan weer licht klassieke keyboardtonen. De formatie laat je zowel dromen als dansen. Het levert een weergaloos concert op
zZz [foto hierboven] maakt, na een lange stilte, alweer een tijdje de Nederlandse podia onveilig met richtig psychedelica opgeschoven orgel- en synthpunk. Voordat het op Welcome to the Village zover is, moet de band eerst afrekenen met geluidsproblemen waardoor het optreden ruim twintig minuten te laat begint. Het duo baalt hier zichtbaar van, maar neemt revanche door zich muzikaal af te reageren met een opgefokt en hitsig optreden. Het publiek danst en springt uitzinnig, zodat uiteindelijk het zweet toch nog van het tentdoek druppelt, met als hoogtepunt het uitgesponnen en ruim een kwartier durende 'Juggernaut'.
http://www.kindamuzik.net/live/welcome-to-the-village/welcome-to-the-village-2015-de-vrijdag/26112/
Meer Welcome to the Village op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/welcome-to-the-village
Deel dit artikel: