Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Bij de ingang van Tivoli worden kaartjes uitgedeeld met het verzoek om eens een keer stil te zijn tijdens een concert en geen vakantieplannen te bespreken. Het is een nobel initiatief om het optreden van Villagers voor iedereen genietbaar te houden. Hoewel dat gezien de nieuwe koers
van het project rond Conor J. O'Brien misschien niet eens zo nodig is. De Ier verraste vriend en vijand door het tweede album {Awayland} te vullen met rusteloze elektronica en duistere
rocknummers. Die zouden het geklets wel eens goed kunnen overstemmen.
Bij Luke Sital-Singh, die het voorprogramma verzorgt, is het verzoek nog niet helemaal tot het publiek doorgedrongen. Terwijl deze jonge Brit toch het talent en de stem heeft, vallen zijn gevoelige liedjes in het niet door een gebrek aan aandacht. Misschien past de kwetsbare setting van een man met gitaar toch niet helemaal bij de belofte die Villagers op de meest recente editie van Eurosonic deden.
Het optreden in Groningen beloofde meer diepgang en een voller bandgeluid. En ja, de eerste tonen van 'Grateful Song' zijn nog liefelijk en teer, maar Villagers bouwen de muziek al snel op tot een ware geluidsmuur waarin de stem van O'Brien wonderbaarlijk standhoudt. Met rake gebaren werpt hij zijn teksten de zaal in. "We are grateful for the misery, for which we stole this grateful song."
Villagers spelen hun nieuwe werk het liefst zo hard mogelijk, maar zijn niet vergeten hoe mooi stilte kan zijn. Met enge precisie lassen ze buitengewone schoonheid in tussen de rauwe randjes van nummers als 'The Bell' en 'Passing a Message'. Tijdens die stiltes voor de storm heeft O'Brien de volle aandacht van zijn publiek. Zijn mimiek is niet theatraal, wel veelzeggend. In de nieuwe nummers is duidelijk te horen dat de kracht van deze band nog altijd het kwetsbare is. Juist ook in een vlijmscherpe aanklacht als 'Earthly pleasures'. Ook door het brute gitaarwerk en de sluipende bas heen. Een mindere band zou de balans kwijt zijn, maar Villagers weten de show precies goed op te bouwen. In krap een uur hebben ze het grootste deel van hun repertoire gehad.
In de toegift is er ook nog ruimte voor een hartverscheurende akoestische versie van 'That Day', waarin O'Brien laat zien dat hij zijn stem echt tot het uiterste kan benutten. Ook op een soms net iets te ongeduldig publiek speelt hij soepel in. Al met al is het aan het eind van de avond duidelijk dat Villagers zich ontwikkeld hebben tot een solide, verrassende act die alleen nog maar beter kan worden.
http://www.kindamuzik.net/live/villagers/villagers-luke-sital-singh/23801/
Meer Villagers op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/villagers
Deel dit artikel: