Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Vampire Weekend heeft in de afgelopen twee jaar haar sporen ruim verdiend. Het titelloze debuut werd flink de hemel in geprezen en de pas verschenen opvolger Contra doet daar nauwelijks voor onder. Het verhaal van het succesvolle indiebandje is bekend: in november 2007 staan de New Yorkers nog in een halfvolle bovenzaal in Paradiso, in januari 2010 barst de grote zaal van datzelfde podium uit haar voegen. Het publiek is al voordat de band begint enthousiast en met de dansbare, gevarieerde en een tikje tegendraadse popsongs van Vampire Weekend in het hoofd zijn alle ingrediënten voor een geslaagde avond aanwezig.
Allereerst is het aan het excentrieke voorprogramma Fan Death om de zaal op te warmen. Uitgedost in glitterpakjes, maakt dit gezelschap vrij toegankelijke discopop. De zangeres doet goed haar best de stoeipoes uit te hangen met allerlei wilde karatetrappen en de drummer zweet en ploetert zich in zijn glittershirt door het optreden heen. De rest van de band, hoewel even kleurrijk uitgedost, staat er voorzichtig glimlachend bij en ondersteunt de twee met synthesizers, keyboards en viool. Hoewel het in het begin best vermakelijk is, gaat het op den duur toch vervelen.
Het hoofdprogramma speelt van begin af aan een gewonnen wedstrijd, maar dat weerhoudt Vampire Weekend er niet van om uit de startblokken te knallen. De superaanstekelijke popliedjes vliegen je om de oren en zorgen ervoor dat binnen een half uur de voorste rijen van Paradiso zich al helemaal sufgedanst hebben. Zanger Ezra Koenig verkondigt vervolgens dat de warming-up er nu wel op zit. De Vampire Weekendvoorman lijkt zich niets van het succes van zijn band te hebben aangetrokken en is vooral bezig met genieten. Hij heeft zijn jongensachtige trekjes behouden, plaatst hier en daar een komische opmerking en trekt nu en dan wat gekke bekken voor aanvang van een nieuw nummer.
Maar het allerbelangrijkste vanavond: muzikaal is het in orde. Hoewel de nuances van de plaat door het beperktere instrumentarium misschien ietwat verloren gaan, wordt dat gecompenseerd door de andere wapenfeiten van Vampire Weekend. De aanstekelijkheid, de melodieën, de riffjes, de ritmes; ze zijn allemaal ruimschoots aanwezig. Na het eerste deel van het optreden permitteert de groep zich wat rust en zorgen enkele softere nummers voor iets meer balans. De uptempo knallers tussendoor zorgen ervoor dat het publiek haar enthousiasme niet verliest. In de toegift slaan Koenig en kornuiten nog één keer toe met een waanzinnig energieke serie liedjes en laat Paradiso blijken nog helemaal niet te zijn moegedanst.
http://www.kindamuzik.net/live/vampire-weekend/vampire-weekend-fan-death/19855/
Meer Vampire Weekend op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/vampire-weekend
Deel dit artikel: