• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Vampire Weekend

Verfijnd en elegant.
19 november 2013, Heineken Music Hall, Amsterdam

Tekst: Timo Koren

Beeld: Jelmer de Haas

Publicatiedatum: 20 november 2013

Met Modern Vampires of the City maakte Vampire Weekend een van de beste popalbums van dit jaar. De nummers, waarvan altijd een bedrieglijke lichtheid uitgaat, klinken organischer dan op eerder werk en de tekstuele referenties zijn minder ondoorgrondelijk. Het is het beste album van Vampire Weekend tot nog toe. Alles aan de New Yorkse band is elegant en verfijnd, maar altijd met een knipoog. Zo ook vanavond in de Heineken Music Hall: van het decor van bloemenbehang en hangende zuilen en de in zwart geklede zanger Ezra Koenig tot de strakke speelwijze waarmee de heren hun repertoire presenteren.

Vampire Weekend komt op met Drakes 'Worst Behavior', om vervolgens 'Diane Young' erin te knallen. Zo maakt het een vliegende start, om pas een paar nummers later gas terug te nemen bij 'Step'. De opbouw van de set is sterk: het begint in hoog tempo, dan gaat het de diepte in met werk van het laatste album, om via de hit 'A-Punk' terug te keren bij het meeslepende 'Hudson'. Het is opvallend hoe gedragen Koenig kan zingen en het is verrassend dat dit laatste lied, dat op Modern Vampires weinig opvalt, meer indruk maakt dan het in de toegift gespeelde prijsnummer 'Hannah Hunt'. De band speelt met veel vaart, maar laat ruimte voor muzikale uitstapjes, zoals de elektronica-uitspatting in 'Giving Up the Gun' of het langere, swingende intro van 'California English' (waarbij bassist Chris Baio een prima dansje doet).

De presentatie van de band is subtiel en staat in dienst van de nummers. Koenig heeft een onmiskenbaar charisma, maar gaat er spaarzaam mee om. Zelden laat hij zich verleiden tot een praatje met het publiek. Dat geldt ook voor de manier waarop de band speelt: beheerst. Zelfs de kreten in nummers als 'Blake's Got a New Face' klinken uitgekiend. Daar staat tegenover dat er maar weinig indiepopbands zijn die kunnen bouwen op zo'n sterk en uitgebalanceerd repertoire en die dat met zoveel smaak uitvoeren. Stijl zit in de details, zo blijkt wel uit het subtiele decor. Tijdens het uitgesponnen einde van 'Everlasting Arms' is de schijnwerper enkel op Koenig gericht, wiens hoofd naar beneden is gebogen, terwijl op de spiegel op de achtergrond een sterrenlandschap te zien is. De verfijning en elegantie in één beeld gevangen.

http://www.kindamuzik.net/live/vampire-weekend/vampire-weekend-6915/24482/
Meer Vampire Weekend op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/vampire-weekend