Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Contra volgde het machtige debuutalbum van Vampire Weekend op in 2010, maar maakte niet alle verwachtingen waar. Ondanks twee of drie goed ontvangen singles raakte het album nét iets te snel in de vergetelheid, en grepen de fans veel liever terug naar oude pareltjes als 'A-Punk' en 'Campus'. Het nieuws werd nog wel gehaald met een rechtszaak (iets met een albumcover), maar daarna werd het snel stil rond de indiehitwondertjes uit New York. Modern Vampires of the City is niet alleen een zeer welkom teken van leven, het is ook een statement en bewijs dat de band in de afgelopen drie jaar alles heeft gedaan behalve stilgezeten.
Sleutelen
Al voordat Contra werd uitgebracht had Rostam Batmanglij, songwriter, multi-instrumentalist en muzikaal genie, de eerste versie van opener 'Obvious Bicycle' geschreven. Hij stuurde het nummer naar frontman en schrijver Ezra Koenig, die eraan sleutelde en het weer terugstuurde. Die manier van werken was kenmerkend voor het ontstaan van Modern Vampires of the City, vertelt Batmanglij aan Kindamuzik. "Een van ons begint met een pianomelodie of drumritme en stuurt dat door. De ander vult het aan met gitaar en zanglijn, en stuurt het weer terug. Zo wordt het muzikale geraamte steeds duidelijker en ontstaat er uiteindelijk een lied." Geen wonder dat de twee op deze plaat hechter dan tevoren hebben samengewerkt.
"We hebben altijd geprobeerd om zo veel mogelijk uit het schrijfproces te halen. Als we met zijn vieren gaan jammen of experimenteren, boeken we het minste resultaat. Het is beter om in teams van twee te werken, of zelfs individueel. Ik heb veel met Ezra geschreven, maar 'Hudson' is bijvoorbeeld een samenwerking van mij en Chris [Tomson, drummer - KM]." Daarna was het de beurt aan producer Ariel Rechtshaid, Batmanglij's beste vriend. In Los Angeles verwelkomde hij de leden van Vampire Weekend om van sessies langzaam toe te werken naar het eindresultaat: een divers en intelligent album van twaalf nummers. "Sommige sessies waren nutteloos, andere hadden wel drie of vier kant en klare liedjes tot gevolg. We namen onze tijd om het perfect te maken."
Smog
Modern Vampires of the City is een album dat veel meer diepgang en inhoud lijkt te hebben dan zijn voorgangers. Alleen al het artwork: een oude foto van New York op de mistigste dag uit de geschiedenis, in 1966. "Het mooiste van de foto vind ik dat je niet direct kan zien dat het New York is. Het kan iedere stad zijn met wolkenkrabbers. Daarnaast is er een groot historisch aspect aanwezig. In die tijd was er zoveel smog en vuil dat je op sommige dagen geen hand voor ogen zag. Als je vandaag op precies dezelfde plek een foto maakt, zie je een helder beeld van de gebouwen. Er zijn na 1966 maatregelen genomen om de lucht schoner te houden. Maar zonder deze kennis zou het ook een foto uit de toekomst kunnen zijn. Als de stad weer net zo vervuild is als toentertijd."
Maar volgens Batmanglij spelen ook andere thema's een rol op de nieuwe langspeler. "In verschillende nummers zingen we over de kracht om beslissingen te nemen. Eigenlijk gaan alle nummers daar wel over. Over de keuzes die je maakt, in het verleden of nu. 'Ya Hey' gaat over tegenstellingen, ook een terugkomend onderwerp op de plaat." Maar hoe serieus en ernstig sommige liedjes ook klinken, uiteindelijk is Modern Vampires of the City een positief album geworden. "Als het laatste lied eindigt, blijf je over met een goed gevoel, en weet je dat er nog hoop is. Het is niet het einde der tijden", lacht hij. "We stellen de jongeren gerust. Alles komt goed. En dat is iets dat op alle drie de albums is terug te horen. Vandaar dat we hebben besloten ze ook als trilogie te zien, als een vervolg op elkaar. En dit is het laatste hoofdstuk."
Trilogie
De drie delen van de trilogie van Vampire Weekend: Vampire Weekend, Contra en nu Modern Vampires of the City, zijn op het eerste gezicht vooral los van elkaar te zien. Een van de redenen van de trilogie is bovendien dat de deal met label XL Recordings precies drie platen omvatte. Maar Batmanglij wijst op de overeenkomsten en de rode draad die wel degelijk op de drie platen aanwezig is. "Naast de terugkerende thema's denk ik ook dat je de electrische gitaren met elkaar kan verbinden, net als de ritmes en karakters in de liedjes. Maar het belangrijkste is dat we in drie albums een eigenlijk persoonlijkheid en identiteit als Vampire Weekend hebben gevonden. Je luistert drie keer naar dezelfde band, met eenzelfde visie, karakter en gezicht. Ik zeg niet dat we hierna alles overboord gooien en met een compleet nieuw geluid gaan komen, maar ik weet wel dat het los gaat staan van deze platen. Dat is iets om naar uit te kijken, al koester ik dit werk natuurlijk ook."
Foto boven door Terry Filisetti Yoshinaga, foto onder door Esther White
http://www.kindamuzik.net/interview/vampire-weekend/vampire-weekend-voltooit-trilogie/23938/
Meer Vampire Weekend op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/vampire-weekend
Deel dit artikel: