Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Het Belgische Tuk is het eenmansproject van Guillaume Graux. Vanavond stelt hij zijn nieuwe plaat Shallow Water Blackout voor, samen met videokunstenaar Kurt D’Haeseleer die als vanouds de beelden bij Tuks muziek verzorgt. Die muziek is nog steeds puur electronisch, maar klinkt wel organisch. Tuks geluid is warm en melodieus, er zijn duidelijk invloeden uit de popmuziek in zijn nieuwe plaat geslopen. Dit is een aangename evolutie.
Vooral de afwisseling maakt dat het concert boeit. De composities zijn opbouwend, vooral op het vlak van ritme en er komen steeds nieuwe elementen bij. Soms klinkt het episch, dan weer neigt het naar stevige rock, maar het is evenzeer ontroerend bij momenten. De nummers zitten allemaal ingenieus in elkaar, maar het komt nooit gekunsteld over. Dat geldt ook voor de mooie, gemanipuleerde beelden van D’Haeseleer die een meerwaarde bieden aan Tuks concerten.
Het opbouwende karakter van zijn concert wordt niet tot het einde volgehouden waardoor het niet uitmondt in de verwachtte climax. Het geheel komt wat vrijblijvend over.
Het Amerikaanse vijftal Tortoise [foto's] draait al heel wat jaren mee, maar het publiek geraakt hen niet beu. Terecht, want in 1994 stonden ze mee aan de wieg van de instrumentale postrock maar herhaald hebben ze zichzelf nooit. Ook live hebben ze een goede reputatie en het concert behoort alleszins bij hun betere doortochten in België.
Tortoise is één van die groepen die een onmiskenbaar herkenbaar geluid heeft, voornamelijk te danken aan wat John McEntire uit zijn keyboard weet te halen. En aan de xylofoons uiteraard. Het resultaat is een vol, zeer solide, haast monumentaal geluid, waardoor rustig kabbelende stukken plots volledig kunnen openbreken.
Het ritme is strak en opvallend snel, de nummers klinken aanstekelijk, dansbaar en soms zelfs exotisch en kitscherig. Ze komen voornamelijk uit It’s All around You, hun laatste album, de samenwerking met Will Oldham en overzichtsplaat A Lazarus Taxon buiten beschouwing gelaten. Ook werk uit Standards en enkele klassiekers uit TNT staan op de setlist en twee nieuwe nummers.
De beelden die Tortoise heeft meegebracht tonen ze niet voor de eerste keer, ze zijn niet onmisbaar, maar horen er wel bij. Ondanks het gebrek aan een frontman is er genoeg te zien op het podium. Meestal nemen John Herndon en Dan Bitney, wanneer ze samen drum spelen, de rol van frontman voor hun rekening.
Tortoise maakt indruk met een opzwepend concert, ook al laten de heren af en toe een steek vallen. ‘I Set My Face to the Hillside’ is een fantastisch nummer, maar wordt slordig gespeeld en sommige gitaarspinsels klinken een flauw. Toch komen er twee verdiende stevig rockende bisrondes.
http://www.kindamuzik.net/live/tortoise/tortoise-tuk/14947/
Meer Tortoise op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/tortoise
Deel dit artikel: