Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Een avond vol ambachtelijke muziek. Dat is altijd een fijn vooruitzicht. Zeker als niet alleen het hoofdmaal de moeite van de trip waard is. Ook opwarmer Blind Pilot [foto hieronder] is dat. Meer dan dat zelfs. Voordat het ensemble uit Oregon met een klaterend applaus de bühne verlaat, amuseert het de meute met prachtige liedjes. Heerlijke indiefolk, gebracht met ongetemd enthousiasme. Het maakt vrolijk, het stemt het gemoed op exact de juiste temperatuur af voor de hoofdmoot van de avond. Deze band is zichtbaar rijp om op eigen kracht lof te gaan oogsten.
Dat punt is The Decemberists [bovenste en rechter foto] al enige tijd voorbij. De eveneens uit Portland, Oregon afkomstige band weet al een reeks platen lang een bijzonder onalledaags plaatje te schetsen. Een geluid waarin de vertelde verhalen werkelijk tot leven komen. Bij opkomst ogen de bandleden dan misschien enigszins grijs en saai, kort na aanvang van de set met zeventien (soms flink langgerekte) nummers gaat de geoliede machine los.
Met name de bebrilde frontman Colin Meloy bindt de nummers moeiteloos aan elkaar. Zijn huiswerk heeft hij namelijk feilloos gedaan, wanneer hij rept over de geschiedenis en reputatie van Antwerpen. Hij blijkt zelfs de legende te kennen die de stadsnaam verklaart: de reus Druoon Antigoon die onwillige tolbetalers zou ontdoen van hun hand. Dat is uiteraard niet de enige keer dat Meloy zich een belezen intellectueel toont. Die signatuur laten de nummers ook continu zien. In woordgebruik en in de gebezigde verhalen.
The Decemberists zijn niet alleen gekomen om hun laatste plaat, het vooral klassiek folkgeoriënteerde The King Is Dead te promoten. Integendeel. Er komt een bonte selectie aan nummers voorbij waarbij de publieksparticipatie vooral niet vergeten wordt. Bijvoorbeeld in de klassieker 'Sixteen Military Wives', maar bovenal in de toegift, waar het publiek zich in het kolkende en theatrale 'The Mariner's Revenge Song' mag inbeelden opgeslokt te worden door een walvis.
Het enige minpunt van de verder spontane en afwisselende avond treffen we aan in 'Won't Want for Love', waar de stem van de verder verdienstelijk achtergrondzang en viool voor haar rekening nemende Sara Watkins te weinig uit de verf komt. Verder vormen de nieuwe nummers een mooi stuk tegenwicht aan de boeiende hoogdravendheid van veel van het overige werk. Met de prachtige ingetogen afsluiter 'June Hymn' als perfect slot van de mooie, lenteachtige avond.
http://www.kindamuzik.net/live/the-decemberists/the-decemberists-blind-pilot/21331/
Meer The Decemberists op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-decemberists
Deel dit artikel: