http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

Stijn

Weinig opwinding bij albumpremière.
22 september 2006, Trix, Antwerpen

Tekst: Koen Mariën

Publicatiedatum: 26 september 2006

Met een vierdaagse reeks van optredens is de concertzaal van muziekcentrum Trix geopend. Na de albumvoorstelling van Sukilove en een solo-optreden van Tom Barman is het vrijdag de beurt aan Stijn om het nagelnieuwe podium in te nemen. Met Trix heeft Antwerpen er niet alleen een nieuw podium bij; het is een podium dat qua concertervaring kan wedijveren met de absolute top in België. Het geluid is fantastisch, op hangende tv-schermen zijn de bewegingen op het podium live te volgen en de inrichting is geslaagd.

Met een capaciteit van zo’n 450 mensen is het een kleine verrassing dat het bordje 'uitverkocht' niet uit de kast moet worden gehaald. Als Stijn er vrijdag om middernacht aan begint, is de zaal ongeveer half gevuld. Beginnen doet Stijn nog naar goede gewoonte in zijn dooie eentje, tussen de keyboards en samplers. Dan klinkt het oude, vertrouwde geluid van Stijn: hyperkinetische elektro met teksten in sappig Nederlands. Als de liveband vervolgens mee op het podium stapt, weerklinkt het nieuwe geluid van Stijn.

Sinds de single 'Hot and Sweaty' en de release van het album The World Is Happy Now is Stijn door de media omgedoopt tot de 'Vlaamse Prince'. Met drums, gitaar en blazers is het geluid van Stijn opgeschoven richting funk en soul, maar ook jazz. Zo krijgt 'G Daddy' er live een jazzy saxofoon bij. Het levert een boeiende set op, maar de opwinding waar Stijn vroeger voor zorgde, ontbreekt toch.

Terwijl Stijn vroeger meer improviseerde, is er nu meer voorgeprogrammeerd. Logisch ook, als je rekening moet houden met een handvol muzikanten naast je op het podium. Het uitzonderlijke eenmansorkest dat Stijn was, heeft plaatsgemaakt voor een niet zo uitzonderlijke band waar de kantjes wat te veel van afgevijld zijn. Stijn slaagt er op enkele zeldzame momenten na niet in om het publiek in beweging te krijgen.

Voordat hij aan zijn bisnummers begint, schreeuwt het publiek om 'Steentjes gooien', maar Stijn gooit geen steentjes meer. De nieuwe Stijn bulkt nog steeds van het talent en bracht vrijdag een onderhoudende show, maar voor de fans van het eerste uur was het een teleurstellende ervaring.