• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Sebadoh

Melodieuze gitaarherrie: Sebadoh herleeft.
29 april 2008, Handelsbeurs, Gent

Tekst: Geertje Cools

Publicatiedatum: 30 april 2008

Nadat Lou Barlow zich enkele jaren geleden verzoende met J. Mascis en zo nieuw leven blies in Dinosaur Jr., is nu ook Sebadoh, Barlows andere groep, weer bijeen. De bloeiperiode van beide gitaarbands is te situeren tussen 1987 en 1997 maar hun invloed op de alternatieve gitaarrock reikt heel wat verder.

Lou Barlow en Eric Gaffney richten Sebadoh op in 1987. De band wordt het prototype van de Amerikaanse lofi indierock. Jason Loewenstein voegt zich in 1989 bij hen. Na het relatief succesvolle album Bubble and Scrape uit 1993 verlaat Gaffney de groep. Veertien jaar later treden ze weer aan in de originele bezetting, naar aanleiding van de heruitgave van hun eerste platen.

Nu wordt Bubble and Scrape opnieuw uitgebracht, en de band put vanavond in Gent rijkelijk uit dat album. Ze beginnen met rustige versies van onder andere 'Ride the Darker Wave' en 'Brand New Love'. Het trio staat wat onwennig en ongeïnteresseerd op het podium en de uitvoeringen zijn niet perfect wegens een valse noot hier en daar, maar de nummers blijven parels.

Gaffney, Barlow en Loewenstein wisselen regelmatig van instrument, en iedereen komt aan de beurt om te zingen. Na een tiental nummers bewegen ze zich heel wat losser. Het trio raakt steeds beter op dreef. Naast oud werk uit The Freed Men, Sebadoh III, Smash Your Head on the Punk Rock (in Europa uitgebracht onder de noemer Sebadoh vs Helmet) en natuurlijk Bubble and Scrape, passeren ook nummers uit Harmacy en Bakesale de revue, uit de periode dat Gaffney de band al had verlaten.

Sebadoh stelt zich best kwetsbaar op door het spelen van zovele oude nummers, voor fans met hoge verwachtingen, maar slaagt met glans. Wat opvalt is dat je een heel ander beeld van de band krijgt: Sebadoh is niet Barlows project maar was de eerste jaren duidelijk een trio waarbij ieders inbreng van even groot belang was. Het is een gevarieerd concert met erg diverse nummers. Gaffney is verantwoordelijk voor de meer experimentele noise-uitbarstingen, Barlow voor de rustigere melodieuze stukken en Loewenstein voegt er nog wat punk aan toe. Het resultaat is een tegendraads maar prachtig geluid.

Barlow heeft een zachte kwetsbare stem maar toch steelt Loewenstein de show als het op zingen aankomt, met schitterende versies van 'Mind Reader' en 'Got It'. Het heeft natuurlijk iets nostalgisch, zeker wanneer Sebadoh de bisronde afsluit met 'Gimme Indie Rock', een nummer dat lang vervlogen tijden beschrijft. Maar fris klinkt het allemaal nog wel. Stralend verlaat de band het podium.

Foto's van Pitchfork

http://www.kindamuzik.net/live/sebadoh/sebadoh-8964/16917/
Meer Sebadoh op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/sebadoh