Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Het wonderlijke aan Lou Barlow is dat hij een grootheid is geworden in het schijnbaar maar wat aanklooien. Dat begon - na een tijdje bassen in Dinosaur Jr. - met bescheiden, thuis opgenomen liedjes die hij onder eigen naam uitbracht en later als Sentridoh en Sebadoh. Die laatste groep werd een indierockband van betekenis, maar blonk nimmer uit in focus.
Sebadoh doet zijn faam eer aan vanavond. Barlow switcht geregeld met Jason Loewenstein van bas en gitaar en ze zingen om de beurt. Iets meer dan de helft van Loewensteins bijdragen zijn goed, de rest doet onder voor de nonchalante klasse van elk Barlowliedje. Ook het eindeloos stemmen van de gitaren door Barlow - onderwijl melige teksten mompelend - draagt niet bij aan de vaart van de show.
Maar antiheld Barlow, getooid met baard en een enorme bos krullen, alsof hij de jongere broer van Jeff Lynne is, trekt het concert na elk dipje weer fier overeind. Zijn belangrijkste wapens zijn zijn bijzondere stem, die ogenblikkelijk ontroert, en zijn tas vol briljante indiepopliedjes. Vooral album Bakesale uit 1994 wordt helemaal op zijn kop gezet en nummers als 'Together or Alone' ontroeren nog steeds in al hun stekeligheid.
"I'm obsessing just the same", zingt Barlow in dit liedje. De tijd lijkt inderdaad weinig grip op de innemende rommelaar te hebben. Ook materiaal van de nieuwe plaat Defend Yourself past goed in het oeuvre van Sebadoh, met hier en daar een uitschieter zoals het nummer 'I Will', waarmee deze heerlijke avond wordt geopend.
Foto van Mreh uit augustus 2011(CC)
http://www.kindamuzik.net/live/sebadoh/sebadoh-4142/24407/
Meer Sebadoh op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/sebadoh
Deel dit artikel: