Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Bijna veertig jaar lang zingt, praat, kirt, kreunt, gilt en schreeuwt David Thomas als voorman van de groep Pere Ubu. Thomas is het enig overgebleven lid van de groep uit Cleveland, USA en de laatste jaren verschijnt er met grote tussenpozen nieuw materiaal. In 1978 viel debuut The Modern Dance als vinylproduct en cassette de winkels binnen en in 2014 verscheen Carnival of Souls. De band doet na elke release een serie optredens, maar promoot vooral het hele oeuvre en niet alleen de laatst verschenen langspeler. Pere Ubu staat al die jaren voor eigenwijze avant-garderockmuziek die door een schare trouwe undergroundfans wordt gevolgd.
Zodra de groep het podium betreedt, neemt Thomas de agenda door. De avond is verdeeld in drie delen. Het eerste half uur zal The Pere Ubu Moon Unit geïmproviseerde nummers spelen. Na een kwartier pauze zal Pere Ubu het overnemen. Thomas vermeldt dat geen groep het waard was als voorprogramma te openen. Er volgen vier nummers waarbij Thomas de teksten van papier zingt (!). In de laatste song lijkt er even een grootse muzikale storm op te steken. Thomas zet zijn bril af, heeft zijn wandelstok en een glas wijn onder handbereik, sluit de ogen en de band gaat los. Na bijna een minuut gaat de storm echter liggen. "We'll be back in fifteen minutes." De groep verlaat het podium. Thomas pakt zijn wandelstok en zijn fles wijn en hobbelt achter de vijf bandleden aan.
Na precies vijftien minuten betreden de muzikanten en Thomas opnieuw het podium. De band speelt dwars door het oeuvre van veertig jaar. Tussen de nummers roept Thomas een titel na het omslaan van een van de pagina's op een muziekstandaard. Gitarist Keith Moliné bepaalt het tempo, de lengte en het geluid van de nummers. Thomas babbelt af en toe de pauzes vol, maar erg verstaanbaar gebeurt dat niet. Er lijkt hem veel aan gelegen om excentriek, avant-garde en vooral ongrijpbaar over te komen. Het wordt bijna lachwekkend als hij uitlegt waarom hij een nummer voor een vrouw uit het publiek zingt. "Your perfume is my terpentine", snerpt Thomas en de groep speelt een rockende uitvoering van 'Caroleen'. Wat de desbetreffende bezoekster met dit nummer te maken heeft, blijft echter onduidelijk.
En zo gaat het optreden voorbij. Thomas zingt af en toe de sterren van de hemel, keuvelt daarna op kinderlijke manier en schenkt regelmatig met trillende handen zijn glas vol. De muzikanten komen in veel van de nummers niet verder dan redelijke, weinig verrassende uitvoeringen.
Na het optreden verlaat de groep voor dertig seconden het podium. Na het korte applaus begint de toegift met een minuut improviserend gefröbel. Dan volgt het slaapliedje 'Goodnight Irene'. Na het nummer zingt Ubu: "This is my favorite part of the show, the end. This song is called 'Buy More Merchandise'." Thomas vraagt het publiek niet weg te gaan zonder de portemonnee te trekken. Een concert met een paar kippenvelmomenten eindigt voor veel bezoekers met het schaamrood op de kaken.
http://www.kindamuzik.net/live/pere-ubu/pere-ubu-427/25665/
Meer Pere Ubu op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/pere-ubu
Deel dit artikel: