http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

Oasis / Twisted Wheel

Een avond vol grootste hits.
22 januari 2009, Heineken Music Hall, Amsterdam

Tekst: Niels Steeghs

Publicatiedatum: 23 januari 2009

Voorprogramma zijn is eigenlijk een ondankbare taak. Meestentijds weggelegd voor beginnende bandjes die hun fanschare nog moeten zien te winnen. Maar ze moeten dat bij een grote show als die van Oasis doen ten overstaan van een meute mensen die eigenlijk enkel wacht op de hoofdact. Nu maakt het Britse Twisted Wheel ook bepaald geen immense indruk. De drie jonge Britse gasten spelen een set waarbij veel nummers amper van elkaar te onderscheiden zijn. En waarbij de uitstraling van de band ook nog duidelijk een ontwikkelpunt is.

Maar het mooie van toeren met Oasis is dat daar door goede observatie een boel van te leren valt. De Mancunians trappen af met de aloude kraker 'Rock 'n' Roll Star', en spelen de daarin beschreven rol in de daaropvolgende zeven kwartier met verve. Althans, de gebroeders Gallagher stelen vooral de show, met in hun schaduw de overige bandleden.

Toen de voorgaande show in Düsseldorf gecanceld werd vanwege een verplichte rustpauze voor Liam, moest ook Amsterdam even vrezen. Helemaal jofel klinkt de stem van de jongste Gallagher nog niet, maar het is in elk geval ruim voldoende voor een puike show. Eentje die je weer even herinnert aan hoeveel hits de Britse branieschoppers in het voorbije anderhalve decennium geschreven hebben. Van 'Morning Glory' tot 'Lyla', en van 'Wonderwall' tot nieuwste hit 'The Shock of the Lightning'.

Liams podiumhouding is als altijd een boeiend schouwspel. Met een pose die karakteristiek en volstrekt uniek is. Hij zakt door de knieën, vormt een set O-benen en bestookt van onderuit snerpend de microfoon. Tussendoor spelend met zijn tamboerijn. Daarnaast presteert hij het om van begin tot eind zijn winterjas aan te houden, terwijl de zaal langzaam verwordt tot een sauna met bierdampen. Misschien is het dan ook wel geen wonder dat de zanger geregeld even het podium verlaat om af te koelen. Om zodoende ook Noel de ruimte te geven vocaal te excelleren.

Dat doet de gitarist dan ook dankbaar in de rustigere nummers. Zo laat Noel het schitterende B-kantje 'The Masterplan' stralen, en brengt hij in de toegift met een ingetogen versie van 'Don't Look Back in Anger' het collectief meezingende en -deinende publiek verder in extase. Na het nog altijd prachtige 'Champagne Supernova' en de steevaste Beatlescover 'I Am the Walrus' is het dan gedaan met de pret. En hebben de Gallaghers onderstreept dat ze anno 2009 nog steeds rock-'n-rollsterren zijn.

Foto uit het KindaMuzik archief, door Jelmer de Haas.