Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Volgens de bandleden van Motorpsycho is hun laatste plaat Heavy Metal Fruit een heuse spacerockopera. Voor wie hun livereputatie van marathonoptredens met minutenlange jams kent, is de optelsom van beide voldoende reden om reikhalzend uit te kijken naar een concert van de Noorse rockkameleons. Zelfs na twintig jaar Motorpsycho en vele optredens in de Lage Landen. De uitkomst van de som in een uitverkocht Vera is een indrukwekkend optreden dat het publiek langzaam in trance brengt.
Wat op hun laatste platen muzikaal al doorsijpelde, is ook op het podium te zien: de invloed van stoner- en jarenzeventighardrock. Zowel Bent Sæther als Hans Magnus 'Snah' Ryan heeft langer haar dan ooit, en Snah heeft bovendien een prachtig artistieke plukbaard laten groeien. Het lichtgebruik doet eveneens denken aan pakweg veertig jaar terug. Met overdadig maar niet te fel totaallicht, meestal in slechts één kleur zoals okergeel of pastelblauw.
Het geluid blijft daarbij niet achter, want het staat gruizig en luid maar tegelijkertijd ook helder afgesteld. Het rolt als een brok graniet de zaal in, met als aanjagers de gitaareffecten van Snah. De eerste paar nummers blijven dan ook binnen de grenzen van de stoner- en jarenzeventighardrock.
Het optreden komt volledig los wanneer het echte zweven begint, met een briljante uitvoering onder prachtig wit licht van 'The Bomb-Proof Roll and Beyond (for Annie Hassle)'. Het nummer is uitermate geschikt om muzikaal mee uit de bocht te vliegen. Maar voordat ze het spoor bijster raken, is Sæther zoals altijd volledig in control door met sturende knikgebaren iedereen bij de les te houden.
Tijd om te bekomen van dit fraaie staaltje groepsdynamiek is er niet, want Motorpsycho zet meteen de eerste tonen van 'Un Chien d'Espace' in. De doorgewinterde psychonaut weet dan dat het zomaar minstens een halfuur later kan worden. Dat wordt het inderdaad, met als hoogtepunt het intermezzo uit 'Timothy's Monster' uitmondend in een verzengende noise-apotheose. Waarmee Snah zijn mispeer met overstuurde synthgeluiden van kort daarvoor meer dan goedmaakt.
In de eerste toegift volgt de ontspanning met misschien wel het mooist stuiterende nummer aan de popkant van Motorpsycho: 'Like Always'. Drummer Kenneth Kapstad maakt daarin met een adembenemende souplesse nog even duidelijk dat hij op dit moment de juiste man op de drumkruk van de band is.
Het filmische 'Gullible's Travails' is de perfecte muzikale aftiteling, waarop een groot deel van het publiek nog één keer met gebogen hoofd en gesloten ogen kan wegzweven. Bent Sæther bedankt afsluitend het publiek en hij hoopt dat het niet nog eens tien jaar duurt voordat ze weer in Vera spelen. Dat zou dan tevens impliceren dat Motorpsycho nog tien jaar doorgaat. Op basis van dit zinderende optreden een hele fijne gedachte.
Foto's door Vera huisfotograaf Jeroen Dekker.
http://www.kindamuzik.net/live/motorpsycho/motorpsycho-9241/20243/
Meer Motorpsycho op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/motorpsycho
Deel dit artikel: