• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Morrissey

Britse sfeer.
05 augustus 2011, Muziekgebouw Frits Philips, Eindhoven

Tekst: Niels Steeghs

Publicatiedatum: 07 augustus 2011

Al ruim voor aanvang van de show van Morrissey in Eindhoven staat er een ellenlange rij voor de ingang van het Muziekgebouw Frits Philips. De reden: iedereen wordt grondig gefouilleerd en gescreend door de securitymensen bij de ingang. Eenmaal binnen wil het grootste deel van het publiek naar het voorste gedeelte van de zaal manoeuvreren (die verder louter zitplaatsen biedt). Het gevolg: een bomvolle vloer met ook daar zeer scherpe veiligheidsmaatregelen. Zou de voormalige The Smithsvoorman bang zijn voor op het podium te werpen vleeswaren?

In elk geval begint de man uit Manchester direct overtuigend met zijn setlist. Na 'Everyday Is Like Sunday', een ode aan de dagelijkse sleur, volgt direct al het klassieke The Smithsnummer 'There Is a Light That Never Goes Out', gevolgd door het mooie 'I'm Throwing My Arms Around Paris'. Van meet af aan reageert het publiek – met daarin opvallend veel figuren in Morrissey-stijl – enorm uitbundig op de zanger. Zodoende ontstaat er een behoorlijk Britse sfeer. Bijna alsof het een jongensband betreft, schudt Morrissey telkens weer handjes in het publiek. Maar wie waagt iets te dichtbij te komen wordt direct resoluut teruggewezen of -geworpen door de verantwoordelijke veiligheidsmensen.

Tel bij die uitbundigheid de benauwdheid in het Muziekgebouw op en je weet dat er niet veel nodig is om een verwarmende show te creëren. Daar helpt Morrisseys vakkundige band ook aan mee. Krachtig. De man met Iers bloed en een Engels hart geeft zonder meer een bevlogen show weg. En kan het natuurlijk ook niet laten om nog even wat statements te maken. Zo krijgt de Britse koninklijke familie een sneer met de opmerking: "Ik hou met heel mijn hart van Engeland en ik haat het Britse koningshuis met heel mijn hart." En na het onderstrepen van Morrisseys veganistische levenswijze met het welbekende 'Meat Is Murder' wordt de reguliere set afgesloten en verlaat de natbezwete vijftiger het podium.

Tijdens die set passeert ook nog nieuw materiaal de revue. Nummers als 'People Are The Same Everywhere' en 'Action Is My Middle Name' lijken vrijwel naadloos in het oeuvre van de goed in vorm zijnde Morrissey te passen. Het enige minpunt van de set (die uiteindelijk slechts een één nummer durende toegift krijgt in de vorm van het mooie 'First of The Gang to Die') is de duur ervan. Na ruim een uur en een kwartier is de koek namelijk alweer op en verdwijnt het gentlemanachtige stripfiguur in wording definitief achter de coulissen.

Foto uit het KindaMuzikarchief door Josselien van Eijk

http://www.kindamuzik.net/live/morrissey/morrissey/21911/
Meer Morrissey op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/morrissey