Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Voor iemand met een onstuimig verleden (drank, drugs, vrouwen, u kent het wel) ziet de ruim zestigjarige Michael de Jong er nog goed geconserveerd uit. De keurig in zwart en grijs geklede bluestroubadour geniet van het uitzicht op een volle zaal. Voor iemand die zingt alsof de duvel hem op de hielen zit, oogt De Jong opvallend relaxt. Hij neemt ruim de tijd om zijn drie akoestische gitaren te stemmen en een slok uit zijn flesje met bronwater te nemen, alvorens hij begint aan zijn vaak lange bluestirades.
Op sommige momenten weet hij met zijn kapotte stem nog flink uit te halen. Je zou bijna vergeten dat keelkanker en aids zijn lichaam zwaar hebben toegetakeld. De kracht komt bij De Jong van heel diep van binnen. Hij kan zich zo nu en dan behoorlijk druk maken over het onrecht in de wereld. Aan de andere kant vertelt hij trots over zijn verleden in de Verenigde Staten, toen hij als enige blanke met jongens als John Lee Hooker en Jimmie Reed de bloemetjes buiten zette. De Jong is ook op zijn best als hij de blues puur en uiterst sober speelt, zoals de Pioniers van de Slappe Snaren uit de oertijd dat ooit deden.
Vanavond speelt De Jong veel nummers van zijn jongste plaat The Great Illusion en een handjevol oude nummers die hij zelden speelt, hoewel hij duidelijk aangeeft dat zijn voorkeur uitgaat naar het nieuwe werk. Ruim anderhalf uur is de spanning te snijden in Het Paard, totdat opeens de lichten aangaan en 'Don't Think Twice, It's Allright' van Dylan door de speakers klinkt. Voordat het concert begon, draaide de dj nog een nummer van Kevin Coyne, die in deze concertzaal zijn allerlaatste concert gaf. Laten we hopen De Jong nog wat extra tijd gegund is.
http://www.kindamuzik.net/live/michael-de-jong/michael-de-jong-4246/14242/
Meer Michael de Jong op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/michael-de-jong
Deel dit artikel: