• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Madrugada / Chris T-T

Madrugada toont nog één keer zijn huidige klasse.
17 mei 2005, Melkweg, Amsterdam (NL)

Tekst: Sven Schlijper

Beeld: Victoria Jacob

Publicatiedatum: 20 mei 2005

Twee dagen voor de uitverkochte show in de Melkweg stond het Noorse Madrugada op Pinkpop. De band zelf vond het festivalconcert een half drama. Waarom blijft een raadsel, want kwalificaties als ‘gloedvol’ en ‘gepassioneerd’ waren zeker op hun plaats. Hoe dan ook, Madrugada zou het in de Melkweg helemaal maken.

Het werd een prima avond in Amsterdam. Chris T-T mocht de aftrap verrichten. De Londenaar oogt, compleet met weelderige haardos en forse baard, als een Viking die de binnenkant van Engelse pubs meer dan eens heeft mogen aanschouwen. Hij trakteerde het publiek op een aantal solo gespeelde troubadournummers.

Niet gespeend van enige protestsongneigingen kwam de anti-folkbeweging dichtbij. Iemand als Lach zou bijvoorbeeld best te paren zijn aan Chris T-T. Met een typisch Brits gevoel voor understatement gingen de liedjes er prima in. Vooral gezien zijn sterke teksten over iets meer dan tweehonderd giraffes in Engelse gevangenschap, die vermaledijde oorlog in Irak (tot tweemaal toe!) en het feit dat Eminem homoseksuele neigingen zou kunnen hebben (‘Eminem is Gay’). Kortom: vlijmscherpe, gezongen stand-up comedy. Chris T-T mag op herhaling komen. Hij doet dat naar eigen zeggen in het najaar, maar dan wel met een volledige rockband, in plaats van alleen met de akoestische gitaar.

Klokslag half tien is het tijd voor Madrugada. Anderhalf uur en twee toegiften later zit het concert erop. In de tussenliggende tijd hebben de drie van Madrugada – live bijgestaan door een extra gitarist en een drummer – zich wederom van hun beste kant laten zien. Natuurlijk gaat alle aandacht uit naar de voorman, maar de band als geheel staat als het spreekwoordelijke huis: superstrak en met een prima zaalgeluid.

De Melkweg krijgt een set voorgeschoteld die stikt van de nieuwe nummers. Veel materiaal van The Deep End dus, wat door de bezoekers nogal eens voor een oude bekende wordt aangezien. Madrugada grasduint op zijn laatste plaat immers duchtig in zijn eigen arsenaal. Dus is de melancholieke drone zoals The Velvet Underground die kent niet van de lucht, noch een gevoel dat refereert aan The Doors. Zelfs een vleugje Spaanse invloed steekt de kop om de deurpost. En dat laatste geeft dan nét de nieuwe draai aan het verhaal.

Het mag niet verhullen dat de écht bekende nummers – ik noem een ‘Blood Shot Adult Commitment’ en een akoestisch gespeeld ‘Majesty’ – de show stelen. Daarmee is geenszins het failliet van Madrugada getekend. Wel wordt daarmee duidelijk dat de band zijn eigen idioom vakkundig heeft uitgeput. Dat de verrassing ervan af is in het nieuwere werk. Want hoe briljant ‘The Kids Are On High Street’ en ‘Hold On To You’ ook mogen zijn, ze vallen in bijna-herhaling ten opzichte van het meer oorspronkelijke oude werk.

Gelukkig zien ze dat zelf ook in. In het KindaMuzik-interview (zie hieronder) geeft Madrugada al aan even de bakens te verzetten en dan met frisse moed er weer tegenaan te gaan. Wederom op zoek naar een uniek geluid, wederom dezelfde passie ertegenaan gooien. Want uniek en gepassioneerd is Madrugada nog steeds. En met datzelfde deuntje kunnen ze nog wel gemakzuchtig wat jaartjes mee. Het siert Madrugada dat ze open staan voor het onzekere traject van een nieuwe weg. Met dit concert in een bomvolle Melkweg bewees het Noorse trio nog één keer zijn huidige klasse. Een status die doet uitzien naar de ongewisse toekomst. Al lijkt die bij Madrugada in vertrouwde handen.

KindaMuzik Madrugada Interview:
http://www.kindamuzik.net/q_and_a/article.shtml?id=9517

KindaMuzik recensie van The Deep End:
http://www.kindamuzik.net/article.shtml?id=9084

http://www.kindamuzik.net/live/madrugada/madrugada-chris-t-t/9589/
Meer Madrugada op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/madrugada