Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
De Kippenvelavonden lijken een succes te zijn in Ekko. Ook deze avond is het publiek weer toegestroomd. Terwijl de formule zo simpel is: programmeer drie acts, kleed de zaal leuk aan en geef de DJ een grotere rol dan normaal.
De hoofdact vanavond is Jens Lekman. Drie keer eerder was een optreden van Lekman in Ekko gepland en drie keer was hij niet komen opdagen. Maar vanavond is hij er wel degelijk.
De band van Bill Wells opent de avond. Wells, een kale uitvoering van Robert Fisher van Willard Grant Conspiracy, is een grote naam in de Schotse muziekwereld. Hij werkte met onder andere Isobel Campbell en The Pastels en treedt vanavond op met een band met drie vrouwelijke blazers, drums en gitaar. Zelf speelt hij toetsen. Het is even wennen aan jazz in Ekko, maar het werkt wel goed. Al lijkt de muziek het publiek redelijk onberoerd te laten.
Dat is wel wat anders bij Jens Lekman. Hij komt alleen het podium op, zingt één nummer solo en heeft meteen de volle aandacht van het publiek. Daarna stappen Bill Wells, de drumster en de drie dames weer het podium op om Lekman te begeleiden. Het is misschien geen voor de hand liggende keuze, maar de combinatie werkt erg goed. Met name de blazers zorgen voor flink wat swing, ook al gaat de subtiliteit in sommige van Lekmans’ songs een beetje ten onder in al het geweld.
De band is als een muzikaal Zwitsers zakmes voor Jens Lekman. De blazers nemen ook de koortjes - niet tegelijk natuurlijk - en wat percussie voor hun rekening. De saxofoniste blijkt, net als Bill Wells, heel goed met de bas overweg te kunnen. Opvallend is ook hoe goed de drumster, mét parelketting, speelt.
Lekman heeft het naar zijn zin en moet misschien ook wel iets goedmaken ten opzichte van het Ekko-publiek. Hij loopt uitgebreid door zijn repertoire en neemt de tijd de verhalen achter songs als ‘Black Cab’ en ‘Do You Remember the Riots?’ te vertellen. Het ene na het andere pareltje komt vanavond langs, van ‘A Sweet Summer’s Night on Hammer Hill’, ‘You Are the Light’ tot ‘Tram #7 to Heaven’. Naast eigen werk speelt Jens vanavond een nummer van Moondog en ‘The Opposite of Hallelujah’ van Hidden Cameras. Bij dat alles toont hij zich een entertainer van de bovenste plank.
Van het publiek had hij nog even mogen doorgaan, maar er staat nog een optreden gepland van vibrafonist Jan van Eerd. Als van Eerd begint is het publiek al aardig warmgedraaid door de DJ en is de aandacht er niet volledig bij. Jammer, want hij doet mooie dingen. Jan van Eerd speelt in de band van Spinvis en combineert vibrafoon met elektronica. Zo horen we samples van Spinvis zelf langskomen. We willen Jan van Eerd nog wel eens op een wat geschiktere plek aan het werk zien.
En… was er ook kippenvel vanavond? Dat was er zeker bij een paar nummers van Jens Lekman, zoals ‘You Are the Light’ en ‘Happy Birthday, Dear Friend Lisa’. Alleen al om die reden is deze Kippenvelavond meer dan geslaagd.
http://www.kindamuzik.net/live/jens-lekman/jens-lekman-bill-wells-jan-van-eerd/12084/
Meer Jens Lekman op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/jens-lekman
Deel dit artikel: