Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
De eerste editie van het aan Lowlands gerelateerde Down the Rabbit Hole is los! Het aan een schitterend meer gelegen vakantiepark De Groene Heuvels is drie dagen lang het decor voor muzikaal vermaak. KindaMuzik is erbij om verslag te doen van deze nieuwste toevoeging aan het toch al niet misselijke Hollandse festivallandschap.
Dag één begint met een valse start: Little Dragon is niet op tijd voor de opening van de hoofdpodiumtent de Hotot (juist ja, die van de beruchte tentententoonstelling) vanwege een gecancelde vlucht. Gelukkig zijn de mannen van De Staat [bovenste foto]- die eigenlijk een uurtje later de bühne zouden betreden - flexibel, zodat het festival alsnog op een geslaagde manier van start kan gaan. "Hallo, wij zijn Little Dragon en we komen uit Nijmegen", grapt een triomfantelijke Torre Florim, die samen met zijn makkers van De Staat een thuiswedstrijd speelt. Hij bedankt het publiek en de festivalorganisatie dan ook voor "dit feestje in mijn achtertuin". Het is nog vroeg op de avond, maar na enkele nummers valt het publiek als een blok voor de schurende en primitieve muziek van de Nijmegenaren, die met nieuwe plaat I_Con enkele lekker gestoorde festivalknallers op zak hebben. Het gejaagde hoge riedeltje van 'Make Way for the Passenger', de lompe dreun van 'Witch Doctor' en het stuiterende refrein van 'Down Town' zorgen er stuk voor stuk voor dat de nekken en heupen al vroeg op de avond los zijn. De ronkende machine ploetert door het maniakale 'Old Macdonald Don't Have No Farm No More' - aangezwengeld door de als een norse generaal gebarende Torre Florim - en wordt in de toegift zelfs bijgestaan door een heus fanfareorkest.
Niet alleen de weergoden zijn in een goede bui - ondanks onheilspellende weerberichten blijft het grote delen van de avond droog - ook de transportgoden zijn Down the Rabbit Hole vandaag gunstig gezind. Little Dragon [foto hierboven] kan via een omweg toch nog afreizen naar De Groene Heuvels, waardoor de Zweedse electroband vers uit het vliegtuig alsnog in de Hotot verschijnt. De vlam heeft er echter moeite mee om écht in de pan te slaan. De locatie werkt dan ook niet helemaal mee: de normaal gesproken onderhuids grommende synthesizerpartijen verdrinken bij vlagen in de nok van de Hotot-tent, waar de klanken chaotisch rond blijven schallen. Zangeres Yukimi Nagano fladdert in haar zomerjurkje over de planken en heeft ook enkele fraaie theatrale uithalen in huis. De drumpartij is lekker strak en zorgt op de momenten dat de elektronische klanken het even laten afweten voor de muzikale omlijsting van de half-Japanse zangeres, maar al met al kabbelt Little Dragon zich zonder al te veel variatie richting het einde van de set. Jammer, want de Zweden moeten toch veel beter kunnen. Wellicht dat de gehaaste voorbereiding er iets mee te maken heeft.
Later op de avond valt dezelfde tent ten prooi aan het muzikale genie dat luistert naar de naam Damon Albarn [foto hierboven en onder]. De zanger van onder meer Blur, Gorillaz en The Good, The Bad & The Queen heeft eerder dit jaar zijn solodebuut, Everyday Robots, uitgebracht en komt naar aanleiding van die plaat de eerste editie van Down the Rabbit Hole opluisteren met zijn aanwezigheid. De show begint met triest nieuws: soullegende Bobby Womack - Albarn produceerde zijn laatste plaat en werkte met hem samen op Gorillaz-nummer 'Stylo' - heeft eerder op de dag op zeventigjarige leeftijd het leven gelaten en de set van vanavond is in feite één grote hommage aan de man. Kippenvel staat op de armen wanneer een aangeslagen Albarn de hele tent "Bobby Womack, rest in peace" laat brullen, en tussen de nummers door mijmert hij meermaals op gedempte toon over het overlijden van de door hem zo gerespecteerde Womack. Een andere overledene die geëerd wordt is de vorig jaar op zijn zesentwintigste aan complicaties van een aorta-operatie gestorven Nederlander Child of Lov, die in het jaar voor zijn abrupte dood als een komeet de muziekblogs binnenschoot en op zijn debuutalbum met Albarn samenwerkte.
Wellicht dat de nagedachtenis aan de doden er mede voor zorgt dat de show zo intiem blijft. Natuurlijk is zijn soloplaat al vrij ingetogen - wat voor hordes bezoekers jammer genoeg een vrijkaart lijkt om zo hard mogelijk door de muziek heen te blaten - maar ook 'Poison' (van zijproject Rocket Juice & The Moon) en Blur-nummer 'Out of Time' worden nóg rustiger dan op plaat gespeeld. Little Dragon-zangeres Yukimi Nagano komt ook nog even langs om een uitgeklede versie te doen van het lichtelijk oubollige Gorillaz-duet 'To Binge'. Toch zijn er nog genoeg momenten dat Albarn de nonchalante rockheld uithangt. Al kloppend op de borst en over het podium struinend zweept hij het publiek op en in het door een onheilspellende circuswals ondersteunde 'Three Changes' (van The Good, The Bad & The Queen) schreeuwt hij zijn longen eruit. Het met het bekende melodicadeuntje ingeleide 'Clint Eastwood' zorgt er tegen het einde alsnog voor dat de tent op zijn kop staat en de Nederlandse Digitzz mag onder goedkeurend hoofdgeknik van de meester zijn rapkunsten vertonen. De geest van Womack waart rond in de samen met een gospelkoor gespeelde toegiften 'Mr. Tembo' en 'Heavy Seas', en zo komt er na dik anderhalf uur een einde aan een bijzonder optreden en zit ook het reguliere muziekprogramma van deze eerste dag van Down the Rabbit Hole erop. Eerlijk is eerlijk, het festival lijkt qua karakter als twee druppels water op het vorig jaar gestarte Best Kept Secret, maar daar maalt niemand om, zolang de line-up en de sfeer dik in orde zijn. Dat is beide absoluut het geval, dus staat Down the Rabbit Hole nu al te boek als een prima verrijking van de Nederlandse muziekwereld!
http://www.kindamuzik.net/live/down-the-rabbit-hole/down-the-rabbit-hole-de-vrijdag/25130/
Meer Down The Rabbit Hole op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/down-the-rabbit-hole
Deel dit artikel: