• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

dEUS

Laat de tricolore maar wapperen, Sire!
28 september 2005, Olympia, Parijs (Fr)

Tekst: Dieter Craeye

Publicatiedatum: 08 oktober 2005

Belgische triomfen in Parijs. Ze zijn even zeldzaam als sneeuw op een zonnige septemberdag. Er zijn natuurlijke onze couturiers en er is Justine Hénin-Hardenne. Voor andere huzarenstukjes van nationale helden moeten we ons heil zoeken in de befaamde rocktempel Olympia, waar Adamo, Arno, Axelle Red en Jacques Brel meer dan eens hoogdagen beleefden. Op de legendarische bühne waar Piaf en Jeff Buckley een mythe werden, stond nu dEUS.

Dat dEUS terug op de rails staat, moet de afgelopen weken zelfs een blinde zijn opgevallen. Vorig jaar nog een gammele locomotief, vandaag een vehikel dat zelfs de vergelijking met een hogesnelheidstrein con brio doorstaat. dEUS anno 2005 kerft live dieper dan een chirurgisch scalpel, zo concludeerden we enkele weken terug al in Haarlem. Aan bevlogen passages geen gebrek. Het enige wat dEUS toen van een memorabele prestatie weerhield, was een onwennig publiek dat de nieuwe songs nog niet achter de kiezen had. Dit euvel stelde zich niet in Frankrijk, waar Barman & co zo’n vijftien concerten afhaspelt en Pocket Revolution zowat overal te lande unaniem onder de lauwerkransen wordt bedolven. Het concert in een compleet uitverkochte Olympia moest dan ook de ultieme bekroning worden.

Opener ‘Pocket Revolution’ liet qua symboliek weinig aan de verbeelding over, een intentieverklaring die helaas moest afrekenen met een wankele en veel te luide geluidsbalans. Een pak beter uit de verf kwamen ‘Cold Sun of Circumstance’ en ‘Stop-Start Nature’, geraffineerd verpakte rocksongs vol dynamiet. Het erg funky ‘Fell off the Floor, Man’ zocht een simultane sluiproute langs de vier zaalhoeken, maar stuitte er pardoes op lijfwachten als Mauro Pawlowski (gitaar) en Alan Gevaert (bas). Prima muzikanten die zich uitstekend lijken te schikken in de rol die Tom Barman voor hen in petto had. Mauro – zelf een begenadigd frontman – bleef tijdens het merendeel van de songs op de vlakte en als hij sporadisch toch in de schijnwerpers trad, was onverdroten magie nooit veraf. Gevaert maakte jaren de dienst uit bij Arno (zelf ook aanwezig), zijn snarenwerk oogde zo solide dat het een raadsel is waarom niemand eerder de loftrompet in zijn richting stak. Ook drummer Stéphane Misseghers mag steeds nadrukkelijker als een aanwinst beschouwd worden, ter ondersteuning van het onafscheidelijke duo Barman-Janzoons. To cut a long story: deze bezetting slaat dermate gensters dat je zou wensen dat je dEUS het afgelopen decennium nooit in een andere line-up gezien had!

Met ‘Instant Street’ en het als steeds broeierige ‘W.C.S (First dRAFT)’ dwong dEUS het publiek definitief op de knieën, het moet lang geleden zijn dat de groep een dergelijk moment de gloire in ontvangst mocht nemen. En dan waren ‘Nothing Really Ends’ en het bezwerende ‘Roses’ de revue nog niet gepasseerd! ‘Turnpike’ klonk als een hardnekkige verkoudheid die je van mijlenver ziet afkomen, maar je binnen de kortste keren toch lam legt. Als de dolenthousiaste publieke reacties een indicatie waren, is de groep ook met nieuwbakken songs als ‘Sun Ra’ en vooral ‘Bad Timing’ twee klassiekers rijker. Wat zou het anders? Het zijn wereldsongs op zakformaat!
Apocalyptische taferelen troef tijdens een zinderende bisronde: ‘Little Arithmetics’, een ‘Suds & Soda’ dat de klokkenluiders van de momumentale Notre Dame compleet versteend achterliet en als apotheose het ingetogen 'Serpentine', dat het kippenvel in metersdikke rijen over de rug liet flaneren.

Als gOD zéér binnenkort verrijst voor eigen publiek, zal Tom Barman ongetwijfeld strontnerveus zijn, maar na vanavond zijn we er rotsvast van overtuigd dat de drie eindeloos uitverkochte AB-concerten dEUS nog onsterfelijker zullen maken in eigen land. Laat de tricolore maar wapperen, Sire!

Foto 1 door Dieter Craeye.
Foto 2 door Martijn Booij.

Deel dit artikel:

http://www.kindamuzik.net/live/deus/deus-10743/10743/
Meer dEUS op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/deus