• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

Crossing Border: donderdag

Afrikaanse blues breekt ijs op moeizame openingsavond.
23 november 2007, Koninklijke Schouwburg en NTG, Den Haag

Tekst: Maurice Dielemans en Jelle Schuilenburg

Beeld: Michel Mees

Publicatiedatum: 24 november 2007

Sinds 1993 is Crossing Border het festival waar gesproken woord, beeldende kunst, muziek en film nader tot elkaar komen. Een week lang bieden talloze zaaltjes in zowel de Koninklijke Schouwburg als het nabij gelegen Nationale Toneelgebouw onderdak aan muzikanten, dichters en schrijvers. Vooral op donderdag, vrijdag en zaterdag is het aanbod van de vijftiende editie zo groot, dat er soms bijna onmogelijke keuzes moeten worden gemaakt.

Voor de verhalen van Richard Hell is helaas weinig belangstelling. Hij leest voor uit eigen werk en laat zich daarna interviewen. De nerveuze oud-punker in pak haalt herinneringen op aan vroeger tijden die hij vooral masturberend en onder invloed van drugs doorbracht. Grappig is zijn anekdote over hoe Dee Dee Ramone wordt afgewezen voor de band Television (de band van punkvrienden Richard Hell en Tom Verlaine), omdat hij tijdens de auditie een verkeerd akkoord aanslaat.

Er is weinig zo frustrerend als luisteren naar iemand die je moerstaal spreekt, maar op zo'n manier dat je er geen fluit van begrijpt. Dat is het geval bij Flip Kowlier [foto rechts]. De Vlaamse zanger, tevens rapper van 't Hof van Commerce, zingt zijn kabbelende gitaarliedjes in het West-Vlaams en dat zullen we weten ook. Maar gebrabbel is niet het enige waardoor dit concert niet de moeite is. Kowlier en kompanen lijken er vanavond niet veel zin in te hebben, ze staan als zoutzakken op het podium.

Het festival brengt ook eigenzinnige beeld- en geluidskunstenaars, zoals Klaske Oenema en Engelsman Dan Geesin, die op een merkwaardig harmonium speelt. De stille en soms ook zielige luisterliedjes kunnen veelal bij kaarslicht en vanuit luxe stoelen worden beluisterd. Die intimiteit zie je niet vaak op grote festivals.

Spinvis is een meester in het schrijven van mooie liedjes waarin alledaagse dingen raar lijken en bijzondere gebeurtenissen surreële vormen aannemen. Anno 2007 heeft de Spinvis-formule sterk aan zeggingskracht ingeboet en daar is weinig voor in de plaats gekomen, zo blijkt vanavond. De zevenkoppige band brengt een divers maar rommelig geluid, Spinvis is matig bij stem. De celliste en tweede stem zouden bovendien een zangverbod moeten krijgen.

Op donderdag is het de band Kula Shaker [foto links] die verreweg de meeste bezoekers binnenhaalt en tegelijkertijd misplaatst is in het programma. De klapstoeltjes zijn totaal overbodig bij de loeiharde rockshow van de Britse band. Kula Shaker brengt met het nummer 'Grateful When You're Dead' een ode aan Jerry Garcia. De gedreven, maar verder nauwelijks overtuigende band gaat vooral The Beatles achterna. Kula Shaker heeft duidelijk niets te zoeken op dit festival.

We moeten vanavond ver de grens over om muzikaal verrast te worden. Helemaal naar Mali, het land van Ali Farka Touré, Habib Koite, Toumani Diabaté en nu dus ook van Afel Bocum & Alkibar. Deze groep combineert het beste van desertblues met lokale dansritmes en virtuoze instrumentbeheersing. De mannen van Akron/Family [foto rechts] zijn als eerste in de zaal, als toeschouwers. Even later voegen ze zich bij hun Afrikaanse muziekvrienden en kan een toegift voor de dansende meute niet uitblijven. Na afloop speelt Akron/Family nog een eigen set, maar na vanavond zou je ze eigenlijk het liefst met Afel Bocum & Alkibar de studio in schoppen.

Deel dit artikel:

http://www.kindamuzik.net/live/crossing-border/crossing-border-donderdag-3927/16287/
Meer Crossing Border Festival op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/crossing-border