• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

Crossing Border 2014, de zaterdag

Kalm avondje wordt afgesloten met peetvader van de dwarse rock Thurston Moore.
15 november 2014, Den Haag

Tekst: Tom Leistra

Beeld: Michella Kuijkhoven

Publicatiedatum: 23 november 2014

Zaal Heartbreak Hotel is ramvol met nieuwsgierigen die Mirel Wagner aan het werk willen zien. Vooraan zijn alle sfeervolle tafeltjes-met-lampje bezet, en achteraan is het een gedrang van mensen die zich naar binnen proberen te wurmen. De enige in de zaal die tijdens dit spitsuur zonder problemen haar ledematen kan uitstrekken is de 23-jarige Wagner. In een paarse bloemetjesjurk zit ze op een houten stoeltje en gooit er een reeks door kalme akoestische gitaar begeleide zielenroerselen uit. Misschien net wat te ingetogen en rustig voor een aantal: na ieder nummer trekt een heuse karavaan richting uitgang, waardoor de diehards die blijven weer wat ademruimte hebben. Niet dat de muziek van Wagner nou per se saai is; haar duistere, door duivels bevolkte, teksten bevatten op papier genoeg dreiging. Het is alleen dat de bezwerende zang op den duur wat monotoon wordt: een rauwere uitspatting hier en daar had wellicht voor wat meer beroering gezorgd. Voor de geconcentreerde luisteraar een uurtje mooie liedjes uit het universum van een verlegen Ethiopisch-Finse - geboren in Afrika en opgegroeid in het hoge noorden - voor de pessimist een wat vlak optreden met soms wel erg simpele akkoorden. Ligt er maar net aan hoe je het bekijkt. Gelukkig zijn de negatievelingen al ruim voor het einde de zaal uitgewerkt, waardoor een schuchter glimlachende Wagner toch nog een lading welgemeend applaus in ontvangst kan nemen.

Ook bij Sharon van Etten blijft het geluid lange tijd wat gladjes. Het samenspel van bas, drums en elektrische en akoestische gitaar klinkt dan wel mooi vol en beheerst, maar slaat de eerste paar nummers geen deuk in een pakje boter. Net iets teveel automatische piloot, een beetje saai zelfs. Alles in dienst van de prachtige stroperige stem van Van Etten, die zowel hoog als laag ontzettend prettig in het gehoor ligt en zalvend door de Koninklijke Schouwburgzaal heen schalt. Nummers als 'Save Yourself' en 'Tarifa' komen langzaam op gang en boemelen pakweg vijf minuten lang op een gemoedelijke manier voort. Niveautje 'wel aardig, maar mist ballen', totdat er tijdens 'Taking Chances' wat meer pit in de set komt. Stevige drums en een staccato aangeslagen gitaar zwepen elkaar op en de ingekakte aanwezigen zijn weer wakker. Om in de mooie pianoballade 'I Love You but I'm Lost' weer onderuit te zakken. Bas en gitaar hebben het podium intussen verlaten, en Van Etten gooit er een ontroerende tranentrekker uit, die helaas iets wordt ontsierd door de niet goed bijpassende en net te hard staande achtergrondzang van Heather Woods Broderick. Vervolgens breekt de gitaar in B-kant 'I Don't Want to Let You Down' een beetje uit de ketenen van de middelmaat met een fraaie solo, hierin ondersteund door erg aanwezige drums. Zo golft de show een beetje op en neer, zonder al teveel indruk achter te laten. Dan de grootse afsluiter 'Your Love Is Killing Me', met een traag zingende Van Etten die er achteloos lang uitgerekte vibrato-uithalen uitgooit. Erg spetterend is het dit keer niet, mooi bij vlagen wel.

Na alle ingetogen muziek van de afgelopen twee dagen is het in The Raven in het Nationale Toneelgebouw tijd voor dwarse rock. En niet zomaar dwarse rock: dit is dwarse rock die ook nog eens gebracht wordt door een van de peetvaders van de dwarse rock. Sonic Youths Thurston Moore heeft voor zijn laatste soloplaat The Best Day een blik topmuzikanten opengetrokken, en deze vergezellen hem ook in Den Haag. Uit het voor onbepaalde tijd op non-actief gezette Sonic Youth haalde hij drummer Steve Shelley, bij My Bloody Valentine plukte hij Debbie Googe weg en samen met de begenadigde (maar wat onbekendere) James Sedwards jengelt Thurston Moore er langgerekte gitaarsolo's uit. Eerst moet het publiek wat geduld hebben wanneer de in een warrig bloesje gestoken Moore het podium op loopt, om vervolgens weer een tijdje te verdwijnen in de coulissen. Hij is zijn klapper vergeten en heeft blijkbaar grote moeite met het traceren ervan. Daarna gaat hij aan de andere kant van het podium ook nog een tijdje op speurtocht naar zijn tweede gitaar, die na een tijdje stemmen toch nog wordt afgeleverd. Een lange adem is ook nodig voor de eerste twee nummers, die samen pakweg de helft van het optreden vullen. Het op plaat al boven de tien minuten klokkende 'Forevermore' wordt nog veel verder opgerekt met uitgebreide en erg lekker in elkaar stekende jams. Na een flageoletintro volgt het eveneens vrij lang uitgesponnen 'Speak to The Wild', met als ronkend slot een heerlijke tweegitarige solo. Steve Shelley slaat met een grijns op zijn gezicht bezeten ritmes uit zijn drums en ook Debbie Googe is onvermoeibaar op de bas. Beide instrumenten vallen fysiek te voelen aan de voeten en galmen met daverende kracht door de zaal. Thurston Moore zelf blijft onafgebroken cool. Ook tijdens de speeches tussendoor, waarin hij zegt de regels te willen breken in Den Haag, "the city of laws and regulations". Baanbrekend is zijn muziek niet bepaald, daarvoor zit de venijnige eigenzinnige rock net teveel in de mal van Sonic Youth gegoten. Toch behoren de scherpe en dissonante, maar ook vrijwel altijd melodieuze, gitaarlijnen van Moore tot de fijnste die hij, in ieder geval in de afgelopen decennia, heeft gemaakt. Tot slot keren de gitaristen zich nog maar eens richting versterker om een ouderwetse bak fijne teringherrie uit hun instrumenten te feedbacken. Zolang Moore het nog niet heeft bijgelegd met Kim Gordon kunnen fans alleen maar dromen van een Sonic Youthreünie, maar dit is een meer dan geslaagde zoethouder.

Deel dit artikel:

http://www.kindamuzik.net/live/crossing-border/crossing-border-2014-de-zaterdag/25502/
Meer Crossing Border Festival op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/crossing-border